ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Δραχμή; Άρθρο του Γ.Βαρουφάκη

Το ευρώ πεθαίνει. Για αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Οι λόγοι έχουν εξηγηθεί πολλές φορές και δεν χρειάζεται να τους επανα-εξηγήσουμε εδώ...

Ευρώ-δρυός πεσούσης, πολλοί είναι εκείνοι που τείνουν στο λογικοφανές συμπέρασμα: Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει. Αν η κατάρρευση του ευρώ είναι σχεδόν αναπόφευκτη, και δεδομένου ότι το ισχυρό ευρώ συνθλίβει την ασθενική ελληνική οικονομία, μήπως ήρθε η ώρα της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα; 

Επιστρέψτε μου να απαντήσω άμεσα και κατηγορηματικά:
Ό χ ι,  δ ε ν  έ χ ε ι  έ ρ θ ε ι  α υ τ ή  η  ώ ρ α ! 
Κ α ι  δ ε ν  θ α  έ ρ θ ε ι  ό σ ο  υ π ά ρ χ ε ι  τ ο  ε υ ρ ώ.

Ας εξηγηθώ. Στις δύσκολες αυτές ώρες καλούμαστε να απαντήσουμε σε δύο ερωτήματα: Πρώτον, τι θέλουμε να συμβεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Δεύτερον, τι πρέπει να κάνουμε εμείς, εδώ στην Ελλάδα, δεδομένων όχι αυτών που θέλουμε να γίνουν στην Ευρώπη αλλά δεδομένων αυτών που γίνονται. Αυτά τα δύο καίρια ερωτήματα πρέπει να τα απαντήσουμε ξεχωριστά.

Τι θέλουμε για την Ευρώπη;

Να μην καταρρεύσει το ευρώ, είναι η απάντησή μου. Πρόκειται για μια απάντηση ανεξάρτητη του κατά πόσον θεωρούμε ότι το ευρώ έπρεπε ή όχι να έχει δημιουργηθεί. Πάγια θέση μου ήταν ότι το ευρώ χτίστηκε σε σαθρές βάσεις. Ότι ήταν λάθος μέγιστο η δόμησή του. Ότι, δεδομένης της αρχιτεκτονικής του, δεν έπρεπε να είχε εισέλθει η Ελλάδα σε αυτό. Ούτε και καμία άλλη χώρα (πλην της Γερμανίας και της Ολλανδίας). Άλλο όμως αυτό και άλλο το τι θέλουμε τώρα που το ευρώ υπάρχει και οι χώρες μας βρίσκονται εντός της ευρωζώνης. Μετά από δέκα και πλέον χρόνια συμμετοχής σε αυτό, η κατάρρευση του ευρώ θα επιφέρει μεγάλα δεινά για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ήπειρο.

Πιο συγκεκριμένα, η κατάργηση του κοινού νομίσματος θα οδηγήσει στο σπάσιμο του γαλλο-γερμανικού άξονα καθώς το Βερολίνο δεν θα δεχθεί ξανά να δέσει νομισματικά την γερμανική οικονομία με ελλειμματικές οικονομίες. Το Παρίσι θα βρεθεί λοιπόν από την απέναντι όχθη του Ρήνου, αναγκασμένο να προβεί σε μια λατινική νομισματική ένωση με την Ιταλία και την Ισπανία. 

Ο θάνατος του γαλλο-γερμανικού άξονα θα σημάνει, ουσιαστικά, το τέλος της ευρωπαϊκής ενοποίησης καθώς η Γερμανία θα στραφεί προς (α) τις υπόλοιπες πλεονασματικές χώρες της τέως ευρωζώνης (Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία) και (β) στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης των οποίων οι οικονομίες έχουν δεθεί στο άρμα της Γερμανικής βιομηχανίας (Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Εστονία). 

Το κόστος για αυτή την νέα ζώνη του μάρκου θα είναι μια βαθειά ύφεση καθώς το νέο μάρκο (το κοινό νόμισμα αυτής της νέας ένωσης που θα ξεκινά από τον Ρήνο και θα αγγίζει την τέως Σοβιετία) θα ανατιμηθεί και η Γερμανική βιομηχανία θα χάσει σημαντικό μέρος των εξαγωγών της προς την Κίνα και την υπόλοιπη τέως ευρωζώνη. 

Παράλληλα, το νόμισμα της νέας λατινικής ένωσης, αλλά και λοιπών χωρών (όπως η Ελλάδα) που μπορεί να μείνουν εκτός των νέων κοινών νομισμάτων, θα υποτιμάται συνεχώς με αποτέλεσμα από την μία μεριά να σταθεροποιηθεί η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών αυτών (σε σχέση με την Γερμανία) αλλά με κόστος τον μεγάλο πληθωρισμό που θα συνδυάζεται με πεισματικά υψηλά επίπεδα ανεργίας (τον λεγόμενο στασιμοπληθωρισμό). 

Εν συντομία, η Ευρώπη θα μπει σε πολιτικές και οικονομικές περιπέτειες που θα κάνουν την παρούσα να μοιάζει υποφερτή. Σε μια εποχή όπου η ανεργία θα πλήττει τον Γερμανική ζωτικό χώρο και ο στασιμοπληθωρισμός την υπόλοιπη Ευρώπη, ο έως τώρα πολιτικά σταθεροποιητικός παράγοντας, ο Γαλλο-γερμανικός άξονας, θα αποτελεί παρελθόν. 

Με δεδομένο μάλιστα τον υφεσιακό αντίκτυπο που θα έχει αυτή η εξέλιξη στην παγκόσμια οικονομία, ο θάνατος του ευρώ θα σπρώξει στην οικουμένη σε μια βαθειά Παγκόσμια Ύφεση. Το πάθημα της δεκαετίας του '30 δεν θα μας έχει γίνει μάθημα.

Θα μου πείτε; Αφού πεθαίνει το ευρώ (όπως είπα εξ αρχής), τι μπορεί να γίνει; Επειδή σας έχω κουράσει πολλές φορές με την απάντησή μου επ' αυτού, δεν θα το κάνω άλλη μία φορά. Θα πω μόνο ότι μοναδική λύση είναι η έκδοση από την ΕΚΤ ομολόγων (στο όνομα μόνο της ΕΚΤ) με τον διττό σκοπό: (α) της εξυπηρέτησης του μεγαλύτερου ποσοστού χρέους της ευρωζώνης και (β) την συγχρηματοδότησης, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ενός αναπτυξιακού New Deal για ολόκληρη την Ευρώπη. Ίσως, πράγματι, να είναι πολύ αργά πια για κάτι τέτοιο. Όμως, μπροστά στο φάσμα μίας νέας δεκαετίας του '30, αξίζει τον κόπο η προσπάθεια.

Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα;

Αν συμφωνούμε ότι η κατάρρευση του ευρώ θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και την παγκόσμια οικονομία, με συνέπειες καταστροφικές και για εμάς εδώ στην Ελλάδα, θα πρέπει (όσο το ευρώ εξακολουθεί να υφίσταται) να ξεχάσουμε τα περί επιστροφής στην δραχμή. 

Κι αυτό επειδή, πολύ απλά, μία έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα σημάνει το τέλος του κοινού νομίσματος. Πράγματι, κόντρα σε ανεδαφικές εικασίες διαφόρων κύκλων, το ευρώ δεν θα αντέξει μια ελληνική έξοδο (εθελούσια ή μη). Δεν είναι τυχαίο που η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν προβλέπει διαδικασία εξόδου και, μάλιστα, ξεκαθαρίζει ότι έξοδος από το ευρώ σημαίνει και αποπομπή από την ΕΕ. 

Ο λόγος είναι απλός: Μόλις ανακοινωθεί η ελληνική έξοδος, θα στεγνώσουν τα ΑΤΜ στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τα Ιταλικά spreads θα φτάσουν το 25%, η αξιολόγηση του γαλλικού χρέους θα πέσει στο ΑΑ-, το Βέλγιο θα διαλυθεί και, πολύ σύντομα, η Γερμανία για ανακοινώσει την δική της έξοδο από το ευρώ.

Περιληπτικά, έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ σημαίνει κατάρρευση της ευρωζώνης. Αν έχω δίκιο (βλ. παραπάνω) ότι κάτι τέτοιο θα το μετανιώσουν όλοι οι ευρωπαίοι (Έλληνες και Γερμανοί, Πορτογάλοι και Ολλανδοί κλπ), η επιστροφή στην δραχμή δεν ενδείκνυται από την σκοπιά του συνολικότερου γίγνεσθαι. 

Αν μάλιστα λάβουμε υπ' όψη το τι θα σημάνει μια τέτοια κίνηση στο εσωτερικό της χώρας, βλ. παρακάτω (ανεξάρτητα από τον δυσμενέστατο αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία), η επιστροφή στην δραχμή όσο το ευρώ εξακολουθεί να ισχύει θα έχει ανυπολόγιστο και ειδεχθέστατο ανθρώπινο κόστος.

Πολλοί συνάδελφοι, ιδίως στις ΗΠΑ (όπου βρισκόμουν τις περασμένες δύο εβδομάδες), μου λένε ότι συμφωνούν με την άποψη που εκφράζω από τον Ιανουάριο του 2010, τότε που επιχειρηματολόγησα ότι η ελληνική στάση πληρωμών, κούρεμα, αναδιάρθρωση κλπ (πρόκειται για διαφορετικούς όρους του ίδιου πράγματος) ήταν αναπόφευκτη και έπρεπε να έχει γίνει δίχως καθυστέρηση.

Αμέσως όμως μετά, μου λένε ότι δεν κατανοούν γιατί δεν προχωρώ λίγο παραπέρα, προτείνοντας ότι, αμέσως μετά την στάση πληρωμών, την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στην δραχμή. Ο λόγος, όπως τους εξηγώ, είναι ότι εκείνοι δεν κατανοούν την διαφορά μεταξύ (α) ενός συστήματος σταθερής ισοτιμίας δύο ή περισσότερων διαφορετικών νομισμάτων και (β) ενός κοινού νομίσματος.

Στην πρώτη περίπτωση (ενός συστήματος σταθερής ισοτιμίας δύο ή περισσότερων διαφορετικών νομισμάτων) το να σπάσεις την σταθερή ισοτιμία (το peg), όπως έκανε η Αργεντινή μετά την δική της στάση πληρωμών, είναι απλή υπόθεση. Απλώς ανακοινώνεις ότι η σταθερή αυτή ισοτιμία σπάει και γίνεται μεταβλητή βάσει της ζήτησης και της προσφοράς του κάθε (ήδη υπάρχοντος) διαφορετικού νομίσματος.

 Στην Αργεντινή, π.χ., οι πολίτες είχαν στις τσέπες τους πέσος. Αυτό που άλλαξε ήταν ότι εκεί που το κάθε πέσος ισοδυναμούσε, σταθερά, με ένα δολάριο, ξάφνου ισοδυναμούσε με λιγότερο από ένα δολάριο (υποτίμηση) και μάλιστα η αξία του, σε δολάρια, μειωνόταν συνεχώς. Στην Ελλάδα όμως δεν έχουμε δικό μας νόμισμα σε σταθερή ισοτιμία με κάποιο ξένο. 

Οι έλληνες έχουν στην τσέπη τους, στα σεντούκια τους, στις καταψύξεις τους (όπου, μου λένε, κρύβουν ό,τι έχει μείνει από τις οικονομίες τους), ξένο νόμισμα - ευρώ. 

Η δημιουργία νέου εθνικού νομίσματος (όσο το 'ξένο' ευρώ εξακολουθεί να υπάρχει), σε αυτή την περίπτωση, θα είναι καταστροφική. Γιατί;

Με μεγάλα ποσά σε ευρώ να κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, και ακόμη μεγαλύτερα να έχουν αποθηκευτεί εκτός τραπεζών στα διαφόρων ειδών σεντούκια ανά την επικράτεια και σε ξένους λογαριασμούς στο εξωτερικό, η έκδοση νέου νομίσματος θα δημιουργήσει μια διπλή, διαιρεμένη οικονομία. 

Από την μία θα έχουμε τις περισσότερες αποταμιεύσεις σε ευρώ. Από την άλλη θα έχουμε τους μισθούς και τις συντάξεις να βγαίνουν από τα ΑΤΜ των τραπεζών σε δραχμές. 
Με το που θα εισπράττονται, οι πολίτες θα προσπαθούν να ανταλλάσσουν τις δραχμές σε ευρώ, γνωρίζοντας ότι σε μερικές ώρες οι δραχμές τους θα υποτιμηθούν. 

Έτσι, θα έχουμε δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε ευρώ, και οι οποίοι θα εγκλωβιστούν σε μια τριτοκοσμική Ελλάδα. 

Και την Ελλάδα που έχουν πρόσβαση σε ευρώ η εξουσία των οποίων θα είναι μεγάλη επί των υπόλοιπων. 

Για να νοικιάσεις ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα θα πρέπει να έχεις ευρώ. Για να στείλεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό σχολείο, το ίδιο. Πολλοί έμποροι θα εμπορεύονται μόνο σε ευρώ ή θα ζητούν "τοκογλυφικά" ποσά σε δραχμές. Όμως οι μισθοί και οι συντάξεις θα παρέχονται σε δραχμές. Εν πολλοίς, η Ελλάδα θα θυμίζει την Τουρκία της δεκαετίας του '80 όπου η διττή οικονομία (μία για τους εξαθλιωμένους 'ανατολίτες' που λειτουργούσε με ντόπιο νόμισμα και μία για τους 'εξευρωπαϊσμένους' πολίτες που χρησιμοποιούσαν μάρκα, φράγκα και δολάρια) δεν επέτρεπε την ανάπτυξη παρά μόνο ενίσχυε την ανισότητα και την υποανάπτυξη.

Τι κάνουμε λοιπόν;

Πρώτον, δεν συζητάμε την επιστροφή στην δραχμή όσο το ευρώ υφίσταται αλλού. (Αν το ευρώ πεθάνει, και το σκεπάσει η ταφόπλακα, τότε η δημιουργία ενός νέου νομίσματος θα είναι εύκολη υπόθεση.) 

Δεύτερον, δεν αποδεχόμαστε τις πολιτικές της ΕΕ που αποτελούν τον βασικό λόγο που το ευρώ σήμερα πεθαίνει. Λέμε το μεγάλο όχι στις ανοησίες της 26ης Οκτωβρίου επειδή μόνο έτσι μπορούμε να συμβάλουμε στην διάσωση του ευρώ. 

Τρίτον, ξεκινάμε συζητήσεις με την Ιταλία και την Ισπανία για μια πιθανή νομισματική ενοποίηση μαζί τους στην περίπτωση αποχώρησης των πλεονασματικών χωρών από την ευρωζώνη, και κατάργηση του ευρώ. 

Τέταρτον, εγκαλούμε τόσο τον κ. Παπανδρέου (ο οποίος έθεσε το ερώτημα με στόχο την προσωπική του πολιτική επιβίωση) όσο και τον κ. Παπαδήμο (ο οποίος δίνει συνέχεια στο έγκλημα Παπανδρέου για να εμπεδώσει την δική του κυριαρχία επί του νέου κυβερνητικού εξαμβλώματος) για το γεγονός ότι επένδυσαν σε μια φιλολογία για το αν θα καταφέρει η Ελλάδα να μείνει εντός της ευρωζώνης. Μια φιλολογία που μειώνει ακόμα περισσότερο τις αντιστάσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του ευρώ.

Το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη "Κρίσης λεξιλόγιο" κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ποταμός.

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην εφεδρεία...

Στο περίφημο νομοσχέδιο για την εργασιακή εφεδρεία έχουν συμπεριλάβει κανονικά και τους εργαζομένους στους ΟΤΑ. Όμως σε συνέντευξη τύπου που είχαν παραχωρήσει στους δημοσιογράφους στις 14 Σεπτεμβρίου και μετά από ερωτήσεις των δημοσιογράφων, οι κ.κ. Κουκουλόπουλος και Καστανίδης  είχαν δηλώσει ρητά και κατηγορηματικά ότι η εφεδρεία δεν αφορά τους εργαζομένους στους ΟΤΑ. 

Συγκεκριμένα είχαν πει πως:

"Η εργασιακή εφεδρεία δεν έχει συζητηθεί στην κυβέρνηση για τους ΟΤΑ. Πως αλλιώς να το κάνω ξεκάθαρο..." Με αυτή τη δήλωση ο Υπουργός Εσωτερικών ξεκαθαρίζει με τον πιο επίσημο τρόπο ότι οι εργαζόμενοι στους δήμους και στις δημοτικές επιχειρήσεις δεν θα μπουν σε εργασιακή εφεδρεία. Το μόνο που θα ισχύσει είναι οι μετατάξεις οι οποίες όμως θα είναι υποχρεωτικές. Σε διευκρινιστική ερώτηση για το αν θα γίνονται μετατάξεις από ένα νομό σε άλλον απάντησε: "Δεν θέλουμε να εξοντώσουμε κανέναν. Οι μετατάξεις θα είναι σε όμορους δήμους ή το πολύ πολύ σε αυτό που παλαιότερα λέγαμε στον ίδιο νομό. Δεν πρόκειται να φύγει κάποιος από την Κρήτη να πάει στον Έβρο"

Μάλιστα όταν οι συνάδελφοι επέμειναν, ο κ. Καστανίδης και ο κ. Κουκουλόπουλος με ύφος χιλίων καρδιναλίων επέπληξαν τους δημοσιογράφους λέγοντας ότι... μιλούν καλά ελληνικά και ότι οι ερωτήσεις έχουν εμπάθεια. Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου και το άρθρο 33 του δικού τους νομοσχεδίου βάζουν και τους εργαζομένους στους ΟΤΑ σε εφεδρεία, αφού εκτός των άλλων ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ στους δήμους. Διαβάστε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας...

Άρθρο 33

Κατάργηση κενών οργανικών θέσεων και προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα

1. α. Οι κενές, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, οργανικές θέσεις πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων, υπαλλήλων των Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καταργούνται με την επιφύλαξη των διατάξεων των επόμενων εδαφίων της παρούσας παραγράφου. Εξαιρούνται οι κενές οργανικές θέσεις:

α) για τις οποίες έχει εκδοθεί κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του παρόντος νόμου έγκριση πρόσληψης προσωπικού σύμφωνα με το άρθρο 2 της ΠΥΣ 33/2006 (Α' 280),

β) για την πλήρωση των οποίων έχει εκδοθεί πράξη προκήρυξης μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου,

γ) του νοσηλευτικού προσωπικού και του παραϊατρικού προσωπικού των δημοσίων νοσηλευτικών ιδρυμάτων,

δ) του κλάδου των ιατρών του Ε.Σ.Υ., των φορέων κοινωνικής πρόνοιας και του Ε.Κ.Α.Β.,

ε) του εκπαιδευτικού προσωπικού της ανώτατης βαθμίδας εκπαίδευσης,

στ) του διπλωματικού κλάδου και των εξομοιούμενων με αυτόν βαθμολογικά και μισθολογικά κλάδων του Υπουργείου Εξωτερικών, καθώς και της Ε.Υ.Π. και του καλλιτεχνικού προσωπικού της Ορχήστρας Λυρικής Σκηνής, της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης.

Αν οι κενές οργανικές θέσεις υπερβαίνουν, ανά κλάδο ή κατηγορία Υπουργείου, Ο.Τ.Α. ή Ν.Π.Δ.Δ., το 60% των θέσεων που προβλέπονται από τον οικείο οργανισμό, ο αριθμός των θέσεων που καταργείται κατά κατηγορία και κλάδο, ανά Υπουργείο, Ο.Τ.Α. ή Ν.Π.Δ.Δ. ορίζεται με την κοινή απόφαση του επόμενου εδαφίου.

Με κοινή απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού που εκδίδεται εντός δύο μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου προσδιορίζονται κατ' αριθμό, κλάδο και κατηγορία οι οργανικές θέσεις που καταργούνται κατά τα ανωτέρω.

β. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 155 του Κώδικα Κατάστασης Δημοσίων Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. (Υ.Κ.), που κυρώθηκε με το ν. 3528/2007 (Α'26), όπως το εδάφιο αυτό προστέθηκε με την παρ. 19 του άρθρου 10 του ν. 3863/2010 (Α' 115), το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 159 του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (Κ.Κ.Δ.Κ.Υ.) που κυρώθηκε με το ν. 3584/2007 (Α' 143), όπως το εδάφιο αυτό προστέθηκε με την παρ. 5 του άρθρου 11 του ν. 4018/ 2011, (Α' 215) και το τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 145 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2812/2000 (Α' 64), όπως το εδάφιο αυτό προστέθηκε με την παρ.1 του άρθρου 63 του ν. 3900/2010 (Α' 213), καταργούνται.

Υπάλληλοι που παρέμειναν στην υπηρεσία δυνάμει των διατάξεων που καταργούνται με το προηγούμενο εδάφιο, και υπηρετούν, απολύονται αυτοδικαίως από την υπηρεσία σύμφωνα με τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 155 του Υ.Κ. και στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 159 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ., καθώς και στο τρίτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 145 του Κώδικα Δικαστικών Υπαλλήλων, με την παρέλευση ενός μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.

γ. Πολιτικοί δημόσιοι υπάλληλοι, υπάλληλοι των Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου απολύονται αυτοδικαίως από την υπηρεσία τους με τη συμπλήρωση κατ' ελάχιστον τριακονταπενταετούς πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας και τουλάχιστον του πεντηκοστού πέμπτου (55ου) έτους της ηλικίας τους, εφόσον η συμπλήρωση της ως άνω υπηρεσίας και του ως άνω ορίου ηλικίας χωρήσουν μέχρι την 31.12.2013.

2. Οι οργανικές θέσεις των πολιτικών δημοσίων υπαλλήλων, υπαλλήλων των Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, οι οποίοι απολύονται αυτοδικαίως σύμφωνα με τις διατάξεις των υποπαραγράφων 1 β και 1 γ, καταργούνται αυτοδικαίως με την παρέλευση ενός μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Οι υπάλληλοι που υπηρετούν στις θέσεις που καταργούνται κατά τα οριζόμενα στην υποπαράγραφο 1γ τίθενται σε διαθεσιμότητα λόγω επικείμενης συνταξιοδότησης (προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα) από την κατάργηση της θέσης και μέχρι τη συμπλήρωση της τριακονταπενταετούς πραγματικής και συντάξιμης δημόσιας υπηρεσίας και του πεντηκοστού πέμπτου έτους της ηλικίας τους όπως προβλέπεται στην υποπαράγραφο 1 γ.

3. Κατά τη διάρκεια της προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας λόγω επικείμενης συνταξιοδότησης παύει η άσκηση των καθηκόντων του υπαλλήλου, κυρίων ή παρεπομένων.

4. Στον υπάλληλο που τίθεται σε κατάσταση προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας, καταβάλλεται αποκλειστικά το 60% του βασικού μισθού που ελάμβανε κατά το χρόνο εισόδου σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα, χωρίς την καταβολή οποιωνδήποτε άλλων πρόσθετων αμοιβών, αποδοχών και επιδομάτων.

Αν ο υπάλληλος συνάψει οποιασδήποτε μορφής εργασιακή σχέση ή ασκήσει ελευθέριο επάγγελμα ή επιτήδευμα κατά τη διάρκεια της προσυνταξιοδοτικής διαθεσιμότητας, το καταβαλλόμενο σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο ποσοστό βασικού μισθού, περικόπτεται κατά το μέρος που οι πάσης φύσεως αποδοχές από την εργασιακή σχέση που συνάφθηκε ή το εισόδημα από το ελευθέριο επάγγελμα ή επιτήδευμα που ασκήθηκε, υπερβαίνουν τις αποδοχές που ελάμβανε κατά την είσοδο του σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ρυθμίζονται ο τρόπος υπολογισμού του εισοδήματος σε μηνιαία βάση από την τυχόν άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος ή επιτηδεύματος, τα ειδικότερα ζητήματα ασφάλισης, καταβολής των εισφορών εργαζομένου και εργοδότη, ο τελικός δικαιούχος φορέας των εισφορών και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων του προηγούμενου εδαφίου.

5. Ο χρόνος της διαθεσιμότητας λογίζεται συντάξιμος και προσμετράται στη λοιπή συντάξιμη υπηρεσία του υπαλλήλου σύμφωνα με όσα ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη για μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη.

6. Ως πραγματική και συντάξιμη δημόσια υπηρεσία για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου θεωρείται η υπηρεσία που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 155 του Υ.Κ., καθώς και κάθε άλλη υπηρεσία που έχει αναγνωριστεί για μισθολογική εξέλιξη, με εξαίρεση την προϋπηρεσία που προβλέπεται στο άρθρο 1 του ν. 1405/1983 (Α' 180) για τους υπαλλήλους που προσλήφθηκαν στο Δημόσιο, τους Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού και στα λοιπά Ν.Π.Δ.Δ. πριν την 1.1.1983.

7. Δεν υπάγονται στις διατάξεις του τελευταίου εδαφίου της υποπαραγράφου 1 β και της υποπαραγράφου 1 γ, καθώς και των παραγράφων 2 έως και 6 του παρόντος άρθρου:

α) οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης, καθώς και οι ερευνητές και οι ειδικοί λειτουργικοί επιστήμονες που υπάγονται στις διατάξεις του ν. 1514/1985,

β) το ιατρικό, νοσηλευτικό και επιστημονικό - παραϊατρικό προσωπικό του Ε.Σ.Υ., των δημοσίων νοσηλευτικών ιδρυμάτων, των φορέων κοινωνικής πρόνοιας, του Ε.Κ.Α.Β., καθώς και των ασφαλιστικών ταμείων,

γ) οι υπάλληλοι του διπλωματικού κλάδου και των εξομοιούμενων με αυτόν μισθολογικά και βαθμολογικά κλάδων του Υπουργείου Εξωτερικών, οι υπάλληλοι του ίδιου Υπουργείου που υπηρετούν στην αλλοδαπή κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου και το καλλιτεχνικό προσωπικό της Ορχήστρας Λυρικής Σκηνής, της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης,

δ) οι θρησκευτικοί λειτουργοί των νομικών προσώπων της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, των εξομοιούμενων προς αυτά κατά την παράγραφο 3 του άρθρου 63 του ν. 3801/2009 (Α' 163), καθώς και των λοιπών εκκλησιών, δογμάτων και κατά το άρθρο 13 του Συντάγματος γνωστών θρησκειών,

ε) φύλακες φυλακών και σωφρονιστικοί υπάλληλοι,

στ) το ένστολο προσωπικό του πυροσβεστικού σώματος και το προσωπικό της Ε.Υ.Π.,

ζ) όσοι, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, κατέχουν θέση προϊσταμένου ή αναπληρωτή οργανικής μονάδας επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης,

η) υπάλληλος του οποίου ο σύζυγος ή η σύζυγος έχει ενταχθεί σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα ή στην εργασιακή εφεδρεία της παρ. 7 του άρθρου 37 του ν. 3986/2011 (Α' 152), όπως τροποποιείται με τις διατάξεις του επομένου άρθρου,

θ) υπάλληλος του οποίου ο σύζυγος ή η σύζυγος ή τέκνο το οποίο τον βαρύνει φορολογικά σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.Φ.Ε. (ν. 2238/1994, Α'151) και συνοικεί με αυτόν, έχει αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον 67%. Για την εφαρμογή της παρούσας διάταξης το ετήσιο φορολογούμενο και απαλλασσόμενο εισόδημα του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του Κ.Φ.Ε. ορίζεται στις δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ,

ι) υπάλληλος που είναι ανάπηρος σε ποσοστό τουλάχιστον 67% ή πολύτεκνος κατά την έννοια των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου πρώτου του ν.1910/1944 (Α' 229), εφόσον τα τέκνα, που ορίζονται στις προαναφερόμενες διατάξεις του ν. 1910/1944, τον βαρύνουν φορολογικά, σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.Φ.Ε.,

ια) υπάλληλος προστάτης μονογονεϊκής οικογένειας με τέκνο που συνοικεί με αυτόν και τον βαρύνει φορολογικά σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.Φ.Ε..

8. Για την αυτοδίκαιη απόλυση του υπαλλήλου και για τη θέση του σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2, εκδίδεται διαπιστωτική πράξη από τον Γενικό Γραμματέα του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργείου ή του κατά περίπτωση οργάνου διοίκησης του φορέα, περίληψη της οποίας δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

9. Με την αυτοδίκαιη απόλυση του υπαλλήλου ή τη θέση του σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 2, καταργείται η θέση του κλάδου και της κατηγορίας στον οποίο ανήκε ο υπάλληλος που απολύθηκε ή τέθηκε σε διαθεσιμότητα και απο-μειώνεται αντίστοιχα ο προβλεπόμενος αριθμός οργανικών θέσεων στους οικείους οργανισμούς. Για την κατάργηση των ως άνω θέσεων εκδίδεται διαπιστωτική πράξη ανά φορέα, από τον Γενικό Γραμματέα του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργείου ή το κατά περίπτωση αρμόδιο όργανο διοίκησης του οικείου φορέα, η οποία δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

10. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ρυθμίζονται τα στοιχεία των διαπιστωτικών πράξεων που προβλέπεται να εκδίδονται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου, ο τρόπος διαπίστωσης των εξαιρέσεων της παραγράφου 7 και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος άρθρου.

11. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζονται τα σχετικά με την αποπληρωμή των στεγαστικών και άλλων συναφών δανείων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (Τ.Π.Δ.) που έχουν ληφθεί από υπαλλήλους που εντάσσονται στην προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα και μπορεί να οργανώνονται προγράμματα του Τ.Π.Δ. για την αναχρηματοδότηση από αυτό και άλλων συναφών δανείων που έχουν λάβει υπάλληλοι που εντάσσονται στην προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα από άλλα πιστωτικά ιδρύματα.

12. Μέχρι την πλήρωση των θέσεων Προϊσταμένων επιπέδου Τμήματος, Υποδιεύθυνσης και Διεύθυνσης που κενώνονται κατ' εφαρμογή του παρόντος νόμου, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 84, 85 και 86 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007, Α' 26) και του άρθρου πέμπτου του ν. 3839/2010 (Α' 51), η τοποθέτηση των Προϊσταμένων διενεργείται με μόνη απόφαση του οικείου Υπουργού ή του οικείου οργάνου διοίκησης που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Οι υπάλληλοι που τοποθετούνται προϊστάμενοι σε αυτές τις οργανικές μονάδες πρέπει να διαθέτουν τα τυπικά προσόντα που προβλέπονται για τη θέση που καταλαμβάνουν.

Άρθρο 34

Κατάργηση κενών θέσεων ιδιωτικού δικαίου και εργασιακή εφεδρεία

1. Η παρ. 7 του άρθρου 37 του ν. 3986/2011 (Α' 152) αντικαθίσταται ως εξής:

«7. α) Το προσωπικό που τίθεται σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας εντάσσεται σε πίνακες κατάταξης από το ΑΣΕΠ, με βάση αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια (όπως τυπικά προσόντα, εμπειρία, οικογενειακή κατάσταση, ηλικία, προϋπηρεσία, ειδικές γνώσεις κ.λπ.). Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, καθορίζονται τα αντικειμενικά και αξιοκρατικά κριτήρια που προβλέπονται στο προηγούμενο εδάφιο, η διαδικασία κατάρτισης του πίνακα και κάθε άλλο σχετικό θέμα για την εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.

Από τους εν λόγω πίνακες κατάταξης, το ανωτέρω προσωπικό:

αα) μπορεί να μεταφέρεται ύστερα από αίτηση του με την ίδια σχέση εργασίας σε φορείς του δημόσιου τομέα του άρθρου 1 του ν. 3812/2009 (Α' 234), εφόσον υπάρχουν αιτήματα των φορέων αυτών για πλήρωση θέσεων τακτικού προσωπικού, σε ποσοστό 10% των ετήσιων προσλήψεων, με βάση τα απολογιστικά στοιχεία του προηγούμενου έτους, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του άρθρου 11 του ν. 3833/2010,

ββ) επιλέγεται ύστερα από αίτηση του κατά προτεραιότητα σε ποσοστό 30% επί του συνόλου των εκάστοτε θέσεων που προκηρύσσονται για απασχόληση προσωπικού ορισμένου χρόνου σε υπηρεσίες και φορείς του δημόσιου τομέα,

γγ) προηγείται έναντι όλων των λοιπών κατηγοριών για την επιλογή υποψηφίων για μερική απασχόληση, σύμφωνα με το ν. 3250/2004, εφόσον υποβάλει αίτηση.

Στις ανωτέρω περιπτώσεις η τυχόν επιλογή για απασχόληση επιφέρει διακοπή της καταβολής των αποδοχών της εργασιακής εφεδρείας.

β) Σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας δεν εντάσσεται εργαζόμενος:

αα) του οποίου ο σύζυγος ή η σύζυγος έχει ενταχθεί ήδη σε προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα ή στην εργασιακή εφεδρεία της παρούσας παραγράφου,

ββ) του οποίου ο σύζυγος ή η σύζυγος ή τέκνο το οποίο τον βαρύνει φορολογικά σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.φ.Ε. (ν.2238/1994, Α' 151) και συνοικεί με αυτόν, έχει αναπηρία σε ποσοστό τουλάχιστον 67%. Για την εφαρμογή της παρούσας διάταξης το ετήσιο φορολογούμενο και απαλλασσόμενο εισόδημα του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του Κ.φ.Ε. ορίζεται στις δώδεκα χιλιάδες (12.000) ευρώ.

γγ) που είναι ανάπηρος σε ποσοστό τουλάχιστον 67% ή πολύτεκνος κατά την έννοια των παραγράφων 1 έως 3 του άρθρου πρώτου του ν. 1910/1944 (Α' 229), εφόσον τα τέκνα, που ορίζονται στις προαναφερόμενες διατάξεις του ν. 1910/1944, τον βαρύνουν φορολογικά, σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.φ.Ε.,

δδ) που είναι προστάτης μονογονεϊκής οικογένειας με τέκνο που συνοικεί με αυτόν και τον βαρύνει φορολογικά σύμφωνα με το άρθρο 7 του Κ.φ.Ε..

γ) Το προσωπικό που εντάσσεται στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας συνεχίζει να λαμβάνει για χρονικό διάστημα δώδεκα (12) μηνών, και εφόσον προβλέπεται από ειδικότερες διατάξεις μέχρι είκοσι τέσσερις (24) μήνες, από την ένταξη του στο καθεστώς αυτό, αποδοχές ίσες με το 60% του βασικού μισθού που ελάμβανε κατά το χρόνο εισόδου του στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας.

δ) Για το προσωπικό που εντάσσεται στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας καταβάλλονται από τον φορέα προέλευσης οι εισφορές εργοδότη και ασφαλισμένου που αναλογούν για κύρια σύνταξη, επικουρική ασφάλιση, πρόνοια και υγειονομική περίθαλψη, υπολογιζόμενες επί των τακτικών αποδοχών που ελάμβανε ο εργαζόμενος κατά το χρόνο ένταξης του στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας κατά τον ίδιο χρόνο. Αν ο φορέας προέλευσης έχει καταργηθεί, οι ως άνω εισφορές, καθώς και η τυχόν οφειλόμενη αποζημίωση λόγω απόλυσης καταβάλλονται από τον Ο.Α.Ε.Δ.. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μπορεί κατ' εξαίρεση του προηγούμενου εδαφίου να καθορίζεται διαφορετικός φορέας καταβολής των αποδοχών ή και των εισφορών του προηγούμενου εδαφίου και να ρυθμίζεται κάθε άλλο σχετικό θέμα.

ε) Η ένταξη στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας λογίζεται ως προαναγγελία απόλυσης για κάθε έννομη συνέπεια και οι αποδοχές που καταβάλλονται στο προσωπικό που εντάσσεται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην υποπαράγραφο γ', συμψηφίζονται με την αποζημίωση λόγω απόλυσης που τυχόν οφείλεται κατά τη λήξη του χρόνου της εργασιακής εφεδρείας.

στ) Αν ο εργαζόμενος συνάψει οποιασδήποτε μορφής εργασιακή σχέση ή ασκήσει ελευθέριο επάγγελμα ή επιτήδευμα κατά τη διάρκεια της εργασιακής εφεδρείας, το καταβαλλόμενο σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο ποσοστό βασικού μισθού, περικόπτεται κατά το μέρος που οι πάσης φύσεως αποδοχές από την εργασιακή σχέση που συνάφθηκε ή το εισόδημα από το ελευθέριο επάγγελμα ή επιτήδευμα που ασκήθηκε, υπερβαίνουν τις αποδοχές που ελάμβανε κατά την είσοδο του στην εργασιακή εφεδρεία. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης ρυθμίζονται ο τρόπος υπολογισμού του εισοδήματος σε μηνιαία βάση από την τυχόν άσκηση ελευθερίου επαγγέλματος ή επιτηδεύματος, τα ειδικότερα ζητήματα ασφάλισης, καταβολής των εισφορών εργαζομένου και εργοδότη, ο τελικός δικαιούχος φορέας των εισφορών και κάθε αναγκαίο θέμα για την εφαρμογή των διατάξεων του προηγούμενου εδαφίου.»

2. Καταργούνται οι κενές, κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, θέσεις εργαζομένων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ., τους Ο.Τ.Α. πρώτου και δεύτερου βαθμού και τις επιχειρήσεις τους, στα Ν.Π.Ι.Δ. που ανήκουν στο κράτος ή σε Ν.Π.Δ.Δ. ή σε Ο.Τ.Α. κατά την έννοια της επίτευξης κρατικού ή δημόσιου ή αυτοδιοικητικού σκοπού ή εποπτείας ή διορισμού και ελέγχου της πλειοψηφίας της διοίκησης τους ή επιχορηγούνται τακτικά σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις από πόρους των ως άνω φορέων κατά 50% τουλάχιστον του ετήσιου προϋπολογισμού τους, καθώς και στις δημόσιες επιχειρήσεις, οργανισμούς και ανώνυμες εταιρείες που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Α' του ν. 3429/2005 (Α' 314), όπως έχουν τροποποιηθεί με τις όμοιες της παρ. 1α του ν. 3899/2010 (Α' 212).

Εξαιρούνται οι κενές θέσεις:

α) για τις οποίες έχει εκδοθεί κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του παρόντος νόμου έγκριση πρόσληψης προσωπικού σύμφωνα με το άρθρο 2 της ΠΥΣ 33/2006 (Α' 280),

β) για την πλήρωση των οποίων έχει εκδοθεί πράξη προκήρυξης μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου και

γ) καλλιτεχνικού προσωπικού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης, του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος και της Ορχήστρας Λυρικής Σκηνής.

3. Η σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των εργαζομένων στους φορείς της προηγούμενης παραγράφου με εξαίρεση το καλλιτεχνικό προσωπικό της περίπτωσης γ' της προηγούμενης παραγράφου, καθώς και το ιατρικό, νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό των δημοσίων νοσηλευτικών ιδρυμάτων, των φορέων κοινωνικής πρόνοιας του ΕΚΑΒ και των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς και τους ερευνητές και ειδικούς λειτουργικούς επιστήμονες που υπάγονται στις διατάξεις του ν. 1514/1985, λύεται αυτοδικαίως εκ του νόμου, όταν συντρέξουν στο πρόσωπο τους οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης για λήψη πλήρους σύνταξης, που αντιστοιχούν σε τριάντα πέντε (35) χρόνια ασφάλισης, εφόσον το δικαίωμα αυτό αποκτάται σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις μέχρι και την 31.12.2013.

4. Οι εργαζόμενοι της προηγούμενης παραγράφου τίθενται αυτοδικαίως, με την παρέλευση ενός μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, σε εργασιακή εφεδρεία και μέχρι την κατά την προηγούμενη παράγραφο λύση της σχέσης εργασίας τους.

5. α) Οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των φορέων που καταργούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 56 του ν. 4002/ 2011 (Α' 180), εντάσσονται από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου στην εργασιακή εφεδρεία που προβλέπεται στην παρ. 7 του άρθρου 37 του ν. 3986/2011.

β) Η παράγραφος 3 του άρθρου 56 του ν. 4002/2011 καταργείται.

γ) η παράγραφος 5 του άρθρου 62 του ν. 4002/2011 καταργείται.

6. Το προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των νομικών προσώπων που συγχωνεύονται ή λύονται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 57 έως και 64 και 66 του ν. 4002/2011 εντάσσονται από 1.1.2012 στην εργασιακή εφεδρεία της παρ. 7 του άρθρου 37 του ν. 3986/2011, όπως τροποποιείται με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, εφόσον μέχρι 30.11.2011 δεν έχουν εκδοθεί οι αποφάσεις μεταφοράς προσωπικού από τα αρμόδια όργανα που προβλέπεται στις ως άνω διατάξεις.

7. Με απόφαση του οργάνου διοίκησης των φορέων υποδοχής των νομικών προσώπων της προηγούμενης παραγράφου, που εκδίδεται το αργότερο μέχρι 31.12.2011, προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ, σε αριθμό ίσο με το προσωπικό των κατηγοριών αυτών που μεταφέρθηκε και εντάχθηκε στον φορέα υποδοχής, κατά τα οριζόμενα στις διατάξεις των άρθρων 57 έως και 64, και 66 του ν. 4002/2011, εντάσσεται στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας της παρ. 7 του άρθρου 37 του ν. 3986/2011, όπως η παράγραφος τροποποιείται με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου. Αν μέχρι την ως άνω ημερομηνία δεν έχει ολοκληρωθεί η σχετική διαδικασία ένταξης του ανωτέρω προσωπικού στο καθεστώς αυτό, το σύνολο του προσωπικού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των κατηγοριών αυτών (ΥΕ και ΔΕ) του φορέα υποδοχής, θεωρείται πλεονάζον και εντάσσεται αυτοδικαίως από 1.1.2012 στο καθεστώς εργασιακής εφεδρείας που ορίζεται στο προηγούμενο εδάφιο με την επιφύλαξη των διατάξεων της υποπαραγράφου β' της παραγράφου 7 του άρθρου 37 του ν. 3986/2011, όπως τροποποιείται με την παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου. Κριτήριο ένταξης στην εργασιακή εφεδρεία του ως άνω προσωπικού αποτελεί η προϋπηρεσία του εργαζομένου στον φορέα προέλευσης ή υποδοχής, εντασσομένων στην εργασιακή εφεδρεία όσων έχουν την ολιγότερη προϋπηρεσία.

8. Η χρονική διάρκεια της εργασιακής εφεδρείας δεν επιτρέπεται να υπερβαίνει τους είκοσι τέσσερις (24) μήνες, προκειμένου για εργαζόμενους της παραγράφου 4, και τους δώδεκα (12) μήνες, προκειμένου για εργαζόμενους των παραγράφων 5, 6 και 7.

9. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου κατισχύουν κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης ή ρήτρας ή όρου συλλογικής σύμβασης εργασίας, διαιτητικής απόφασης ή ατομικής σύμβασης εργασίας ή συμφωνίας.

10. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομικών ρυθμίζονται τα σχετικά με την αποπληρωμή των στεγαστικών και άλλων συναφών δανείων από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (Τ.Π.Δ.) που έχουν ληφθεί από εργαζόμενους που εντάσσονται στην εργασιακή εφεδρεία, μπορεί να διευρύνεται ο κύκλος δικαιούχων για τη λήψη δανείων από το Τ.Π.Δ. με την ένταξη εργαζομένων που εντάσσονται στην εργασιακή εφεδρεία και να οργανώνονται προγράμματα του Τ.Π.Δ. για την αναχρηματοδότηση από αυτό και άλλων συναφών δανείων που έχουν λάβει εργαζόμενοι που εντάσσονται στην εργασιακή εφεδρεία από άλλα πιστωτικά ιδρύματα.

11. Με προγραμματική σύμβαση που συνάπτει το Ελληνικό Δημόσιο εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Οικονομικών με την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τη διευκόλυνση της εξυπηρέτησης και αποπληρωμής δανείων που έχουν λάβει πρόσωπα που εντάσσονται στην προσυνταξιοδοτική διαθεσιμότητα του προηγουμένου άρθρου ή στην εργασιακή εφεδρεία του παρόντος άρθρου, καθώς και στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του Κεφαλαίου Β' του παρόντος νόμου, ανάλογα με το συνολικό οικογενειακό εισόδημα και την περιουσιακή κατάσταση καθενός από αυτά.

Άρθρο 35

Αναδιοργάνωση Δημοσίων Υπηρεσιών Ανακατανομή οργανικών θέσεων

1. Σε κάθε Υπουργείο συστήνεται δια του παρόντος Επιτροπή Αναδιοργάνωσης Δημοσίων Υπηρεσιών, η οποία αποτελείται από τον Γενικό Γραμματέα, τους Γενικούς Γραμματείς των Γενικών Γραμματειών και τον Γενικό Διευθυντή Διοικητικής Υποστήριξης του Υπουργείου. Η Επιτροπή συγκροτείται με απόφαση του οικείου Υπουργού μέσα σε ένα μήνα από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου. Έργο της Επιτροπής είναι ο έλεγχος της υφιστάμενης οργανωτικής διάρθρωσης του οικείου Υπουργείου και των εποπτευομένων από αυτό νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, ο εντοπισμός υπηρεσιακών μονάδων που έχουν προδήλως περιορισμένο αντικείμενο αρμοδιοτήτων ή στις οποίες υπηρετεί προσωπικό που πλεονάζει ή ελλείπει σε σχέση με τις ασκούμενες από την υπηρεσιακή μονάδα αρμοδιότητες και η ανακατανομή των οργανικών θέσεων στις υπηρεσιακές μονάδες του Υπουργείου ή του Ν.Π.Δ.Δ. ανάλογα με τις υπηρεσιακές ανάγκες.

2. Η ανακατανομή των οργανικών θέσεων διενεργείται με κοινή απόφαση του Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού, ύστερα από εισήγηση της οικείας Επιτροπής Αναδιοργάνωσης μέχρι την 31.12.2011, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Με την απόφαση ανακατανομής προσδιορίζονται κατά κλάδο και κατά κατηγορία οι τυχόν πλεονάζουσες οργανικές θέσεις προσωπικού.

3. Οι θέσεις που πλεονάζουν μεταφέρονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Οικονομικών και των αρμόδιων κατά περίπτωση Υπουργών, στα Υπουργεία ή και Ν.Π.Δ.Δ. στα οποία ελλείπουν αναγκαίες οργανικές θέσεις, σύμφωνα με την εισήγηση της Επιτροπής Αναδιοργάνωσης που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου και εάν δεν ελλείπουν, καταργούνται.

4. Από 1.1.2012 τίθεται σε εφαρμογή διαδικασία αξιολόγησης των οργανικών μονάδων και του προσωπικού των φορέων του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως ειδικότερα οι φορείς αυτοί προσδιορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, η οποία εκδίδεται έως 31.12.2011. Η διαδικασία αξιολόγησης διενεργείται με αξιοκρατικά-επιστημονικά κριτήρια με τη συνδρομή και εξωτερικών συμβούλων και ολοκληρώνεται το αργότερο μέχρι 31.12.2012. Η αξιολόγηση του προσωπικού τελεί υπό την εποπτεία του ΑΣΕ Π, το οποίο έχει ως αρμοδιότητα ιδίως να παρακολουθεί και να προβαίνει σε σχετικές υποδείξεις, με σκοπό την αξιολόγηση σύμφωνα με τις αρχές της αξιοκρατίας και της αντικειμενικότητας. Βάσει του αποτελέσματος της αξιολόγησης και το αργότερο μέχρι 31.12.2013, ολοκληρώνεται η αναδιάρθρωση των δημοσίων υπηρεσιών, συντάσσονται νέα οργανογράμματα, καταργούνται υπηρεσιακές μονάδες περιορισμένου αντικειμένου ή αρμοδιοτήτων, μετακινείται ή μετατίθεται το προσωπικό αυτών και καταργούνται οργανικές θέσεις που πλεονάζουν.

5. Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, κατά τη διάρκεια εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής επιτρέπεται η μετάθεση ή μετάταξη υπαλλήλου, περιλαμβανομένων των μετατάξεων των άρθρων 69, 70 και 72 του Υπαλληλικού Κώδικα, και χωρίς να υπάρχει κενή οργανική θέση στην υπηρεσία, τον κλάδο ή τον φορέα που μετατάσσεται ή μετατίθεται, με ταυτόχρονη μεταφορά της θέσης που κατέχει ο υπάλληλος.

Φυλή: Εμπλοκή στην κατασκευή δεύτερου(;;;;) ΧΥΤΑ

Το έργο της κατασκευής του δεύτερου ΧΥΤΑ στο δήμο Φυλής κινδυνεύει να μην ολοκληρωθεί και να χαθούν κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποκάλυψε ο περιφερειάρχης Αττικής Γιάννης Σγουρός στην Ημερίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για τη Διαχείριση απορριμμάτων, παρουσιάζοντας αργότερα λεπτομερή στοιχεία.

Σύμφωνα με τον Περιφερειάρχη υπέρογκα ποσά για εκτάσεις, οι οποίες προορίζονταν για την κατασκευή της Α' φάσης του δεύτερου ΧΥΤΑ Δυτικής Αττικής, στη θέση Σκαλιστήρι,
του δήμου Φυλής, έργο ιδιαιτέρως σημαντικό για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική, καλείται να πληρώσει το δημόσιο, διά μέσου της περιφέρειας Αττικής. 

Πρόσθεσε δε ότι «εγείρονται ερωτηματικά για το γεγονός ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχει ως σήμερα η αιρετή Περιφέρεια Αττικής, δεν ασκήθηκε (κατά της δικαστικής απόφασης, η οποία προβλέπει την απαλλοτρίωση με τιμές που φθάνουν τα 200 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο) αίτηση για προσδιορισμό οριστικής τιμής μονάδος από το Δημόσιο, ώστε αυτό να προστατεύσει τα συμφέροντά του. 

Αντιθέτως, έχουν ασκηθεί αιτήσεις προσδιορισμού οριστικής τιμής μονάδος από τους ιδιώτες, φερόμενους ως ιδιοκτήτες των εκτάσεων, με σκοπό να επιδικαστεί και πρόσθετη αποζημίωση σε αυτούς».

Για το λόγο αυτό και με στόχο τη διαφύλαξη του δημόσιου συμφέροντος, ο περιφερειάρχης Αττικής αφού ενημέρωσε, χθες, προφορικά τους υπουργούς Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, Τάσο Γιαννίτση και Γιώργο Παπακωνσταντίνου, επισημαίνοντας το επείγον του θέματος και σήμερα τους απέστειλε επιστολές, όπως επίσης και στον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Το ιστορικό της υπόθεσης έχει ως εξής: Για την απαλλοτρίωση της έκτασης προβλέφθηκε ποσό 2,1 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο θα καλυπτόταν κυρίως από το Ταμείο Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Έτσι το 2008, με την υπ' αριθμόν 5364/2008 απόφαση του Γενικού Γραμματέα της τότε Περιφέρειας Αττικής, κηρύχθηκε απαλλοτριωτέα περιοχή στη Φυλή Αττικής για την κατασκευή ΧΥΤΑ. 

Το παραπάνω ποσό εκτιμάτο ότι θα κάλυπτε την απαιτούμενη αποζημίωση για την απαλλοτρίωση της συνολικής έκτασης των 128,72 στρεμμάτων, η οποία βρίσκεται σε υποβαθμισμένη περιοχή εναπόθεσης σκουπιδιών και έχει, για το λόγο αυτό, χαμηλή αξία.

Το Πρωτοδικείο Αθηνών, όμως, με απόφασή του, προσδιόρισε ως προσωρινή τιμή μονάδος για 18 μόνον στρέμματα, από τις υπό απαλλοτρίωση ιδιοκτησίες, το ποσό των 200 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι η Κτηματική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών είχε εκτιμήσει ότι η αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβεί τα 15,75 ευρώ, ανά τετραγωνικό μέτρο, στα συγκεκριμένα τεμάχια.

Αποτέλεσμα της απόφασης είναι ότι το Δημόσιο καλείται, διά της Περιφέρειας Αττικής, να πληρώσει ως αποζημίωση για την εν λόγω απαλλοτρίωση των 18 στρεμμάτων, το ποσό των 3,8 εκατομμυρίων ευρώ. Και αυτό μόλις για ένα μικρό τμήμα των εκτάσεων που πρέπει να απαλλοτριωθούν.

Σημειώνεται, τέλος, ότι η μη καταβολή έως χθες, 15 Νοεμβρίου 2011, του ποσού που επιδίκασε το Μονομελές Πρωτοδικείο (3,8 εκατομμύρια ευρώ) έχει ως συνέπεια την αυτοδίκαιη άρση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, ως προς τα 18 στρέμματα.

ΠΗΓΗ: paraponofylis.blogspot.com
http://www.inews.gr/101/fyli-ebloki-stin-kataskevi-defterou-chyta.htm

Με τους δανειστές ή... με την Ελλάδα; - Άρθρο του Ν. Χατζηνικολάου

Η ΑΝΑΛΗΨΗ της πρωθυπουργίας από τον καθηγητή κ. Λουκά Παπαδήμο, κεντρικό τραπεζίτη της χώρας επί ημερών Κώστα Σημίτη, αντιπρόεδρο στη συνέχεια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και μέχρι χθες σύμβουλο του Γιώργου Παπανδρέου, προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα. 

Οι πολίτες ένιωσαν ανακούφιση γιατί είδαν να απομακρύνεται από την εξουσία μία από τις χειρότερες κυβερνήσεις των τελευταίων ετών και να παίρνει τη θέση της ένα νέο σχήμα, το οποίο διαθέτει την πολιτική και κοινοβουλευτική στήριξη του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, πλην Αριστεράς. 

Και επίσης, γιατί είδαν να αντικαθίσταται ένας αναποτελεσματικός και συχνά επικίνδυνος πρωθυπουργός, που παραλίγο να ρίξει τη χώρα στα βράχια, με έναν τεχνοκράτη υψηλού κύρους και μεγάλης εμπειρίας. Τη θετική αυτή εξέλιξη σκιάζει, όμως, η αγωνία για την πολιτική που θα ακολουθήσει ο νέος πρωθυπουργός, καθώς και για τον βαθμό συνεργασίας που θα επιτευχθεί στην πράξη ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις οι οποίες στηρίζουν τη νέα κυβέρνηση και, ιδίως, ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.

ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΗΛΗ αυτή υποστηρίξαμε συχνά, στο πρόσφατο παρελθόν, την ανάγκη ευρύτερης κυβερνητικής συνεργασίας, για την ομαλή έξοδο της χώρας από τη βαθιά και πολύπλευρη κρίση. 

Με τη διαφορά ότι εμείς μιλούσαμε για συγκυβέρνηση ελληνικής και όχι ευρωπαϊκής έμπνευσης, δηλαδή για συναίνεση που θα προέκυπτε με αποκλειστική πρωτοβουλία των ελληνικών κομμάτων, από την ανάγκη να καταστεί η χώρα ισχυρότερη και, επομένως, αποτελεσματικότερη στη διαπραγμάτευσή της με τους δανειστές της και, βέβαια, όχι από την απροκάλυπτη προσπάθεια της τρόικας και του γαλλογερμανικού άξονα να επιβάλει σκληρή εσωτερική πειθαρχία στην Ελλάδα, εν όψει της εφαρμογής των αποφάσεων της 26ης Οκτωβρίου και των μέτρων που αυτές συνεπάγονται... 

Είναι απολύτως προφανές ότι αν και στις δύο περιπτώσεις μιλούμε για κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας, εν τούτοις πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά σενάρια, τα οποία, στην πραγματικότητα, έχουν τελείως αντίθετη λογική και στόχευση. 

Το ένα αποσκοπεί στη χαλάρωση της αδιέξοδης φορομπηχτικής και φοροεισπρακτικής πολιτικής, που σήμερα εφαρμόζεται αδιακρίτως σε βάρος των συνηθισμένων «υποζυγίων», με καταστροφικές συνέπειες για την ελληνική οικονομία, αλλά και στη διεκδίκηση αναπτυξιακών λύσεων και κονδυλίων, για να σηκώσει κεφάλι η γονατισμένη από την ύφεση ελληνική οικονομία... 

Το άλλο επιδιώκει την παράταση και πιθανόν τη σκλήρυνση της μνημονιακής πολιτικής, που μας οδήγησε μέχρι εδώ, και την κάμψη των αντιστάσεων, που αυτή προκαλεί! 

Επιδιώκει, δηλαδή, την απαρέγκλιτη και αδιαμαρτύρητη εφαρμογή του νέου δεκαετούς Μνημονίου, που φέρνει μαζί της η απόφαση της 26ης Οκτωβρίου...

Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ που πέρασε υπήρξε για το πολιτικό μας σύστημα μία από τις χειρότερες των τελευταίων δεκαετιών. Οι πολυήμερες, αδιέξοδες διαπραγματεύσεις, τα μικροκομματικά παιχνίδια εντυπώσεων, οι παρασκηνιακοί ελιγμοί και τακτικισμοί, τα ονόματα που έπεφταν στο τραπέζι απλώς και μόνο για να καούν και οι κατευθυνόμενες διαρροές στα πρόθυμα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποκάλυψαν πιο έντονα από κάθε άλλη φορά τον βαθμό ανωριμότητας και ανευθυνότητας των κομμάτων μας και των ηγεσιών τους. 

Ακόμη και μπροστά στο χείλος του γκρεμού, αδυνατούν να εγκαταλείψουν τις προσωπικές και κομματικές σκοπιμότητες και στρατηγικές, χάριν του εθνικούς συμφέροντος. Και το έπραξαν τελικώς μόνον υπό την εκβιαστική απειλή των δανειστών μας ότι θα μας εγκαταλείψουν στην τύχη μας, δηλαδή ότι θα μας αφήσουν να πτωχεύσουμε και να οδηγηθούμε αναγκαστικά εκτός ευρωζώνης. 

Όταν, όμως, μία τόσο σημαντική εθνικά εξέλιξη, όπως ο σχηματισμός κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας, επιβάλλεται από το εξωτερικό και πανηγυρίζεται από την τρόικα και τους δανειστές μας, πόσο αισιόδοξοι μπορεί να είναι οι Έλληνες ότι θα αποβεί υπέρ των δικών τους συμφερόντων; Πόσο σίγουροι μπορούν να είναι ότι η εξέλιξη αυτή δεν λειτουργεί, σε τελική ανάλυση, αποκλειστικά και μόνο υπέρ των δανειστών μας;

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ το κρίσιμο διακύβευμα για τον νέο πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο, την κυβέρνησή του και τις ηγεσίες των κομμάτων που τη στηρίζουν. Ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κ. Στεφανόπουλος, με μία σοφή παρέμβασή του, έδειξε τον δρόμο. 

Το νέο κυβερνητικό σχήμα πρέπει να διεκδικήσει με σθένος και με την ενεργό συμπαράταξη του συνόλου των πολιτικών δυνάμεων, χαλάρωση της περιοριστικής και φορομπηχτικής πολιτικής, που βαθαίνει την ύφεση και –αποδεδειγμένα πλέον- δεν φέρνει κανένα θετικό αποτέλεσμα. 

Και πρέπει ακόμη να διεκδικήσει με πείσμα και δυναμισμό την ευρωπαϊκή οικονομική και πολιτική υποστήριξη σε ένα συγκεκριμένο και ταχύρρυθμο σχέδιο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Και στη συνέχεια πρέπει, χωρίς χρονοτριβή και τηρώντας με θρησκευτική ευλάβεια το συμφωνημένο από τους πολιτικούς αρχηγούς χρονοδιάγραμμα, να οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές. 

Αν αυτά γίνουν, μπορεί η κυβέρνηση αυτή να μείνει στην Ιστορία, παρά τον ελάχιστο χρόνο ζωής της. Αν όχι, θα στιγματιστεί ως κυβέρνηση των δανειστών και των τραπεζών, που επιβλήθηκε στη χώρα από τον γαλλογερμανικό άξονα, για να εξυπηρετήσει ξένα συμφέροντα. 

Η επιλογή ανήκει πρωτίστως στον κ. Παπαδήμο, αλλά και στους πολιτικούς ηγέτες που τον υποστηρίζουν. Αναμένουμε, επιφυλασσόμενοι...

Κατάφεραν να "παγώσουν" το χαράτσι της ΔΕΗ! - Δεν τους έκοψαν το ρεύμα!


Φωτό: © Εθνος

Ο εκβιασμός του υπουργείου Οικονομικών και της ΔΕΗ "ή πληρώνετε το χαράτσι ακόμη κι αν έχουμε κάνει λάθος και μετά τα βρίσκουμε ή σας κόβουμε το ρεύμα" δεν πέρασε! Έστω και με προσωρινή διαταγή, ζευγάρι από την Καλαμάτα κατάφερε να μην του κόψουν το ρεύμα γιατί αρνήθηκε να πληρώσει το υπέρογκο τέλος ακινήτων που τους... έφτασε με το λογαριασμό της ΔΕΗ, το Νοέμβριο.

Με προσωρινή διαταγή του, το Μονομελές Πρωτοδικείο της Καλαμάτας ζήτησε από τη ΔΕΗ να μην τους κόψει το ρεύμα.

Και αυτό θα γίνει τουλάχιστον μέχρι να εκδικαστούν τα ασφαλιστικά μέτρα (στις 28 Φεβρουαρίου) που κατέθεσε οικογένεια της Δήμητρας Διακουμέα και του Θεόδωρου Βαβαρούτσος από την Καλαμάτα, υποστηρίζοντας ότι τους είχαν χρεώσει περισσότερα τετραγωνικά και υψηλότερη τιμή ζώνης.

Η οικογένεια έχει καταβάλει το ποσό που αντιστοιχεί στην κατανάλωση ρεύματος και τα πάγια τέλη (δημοτικά τέλη, δημοτικούς φόρους, ΕΡΤ και ΦΠΑ), αλλά αρνήθηκε να πληρώσει το τέλος ακίνητης περιουσίας, ύψους 2.235,60 ευρώ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του Έθνους, ένώ το τέλος έπρεπε να υπολογιστεί επί 162 τετραγωνικών, υπολογίστηκε σε επιφάνεια 243 τετραγωνικών. Και ενώ το σπίτι βρίσκεται σε περιοχή όπου η τιμή ζώνης έχει καθοριστεί στα 58 ευρώ, ο υπολογισμός του τέλους έγινε σε τιμή ζώνης 2.150 ευρώ! Έτσι, το χαράτσι έφτασε τα 2.235,60 ευρώ και η πρώτη δόση, που έπρεπε να καταβληθεί ως τις 15 Νοεμβρίου, ήταν 1.117,80 ευρώ, ενώ εκείνοι είχαν υπολογίσει να πληρώσουν συνολικά 558,90 ευρώ!

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Σε ιδιώτες τα σκουπίδιαμε τη μέθοδο ΣΔΙΤ

Ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Υφυπουργός Εσωτερικών, Πάρις Κουκουλόπουλος, απεύθυναν χαιρετισμό στην ημερίδα, «Έργα διαχείρισης απορριμμάτων του Περιφερειακού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) Αττικής: Κίνδυνοι, προβλήματα και προοπτικές». Στην ομιλία του ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου ξεκαθάρισε ότι το όλο progect θα δωθεί σε ιδιώτες, ενώ δεν απέρριψε καμία μέθοδο, ούτε ακόμα και αυτές που είναι επιβλαβής για την κοινωνία

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Καλημέρα σε όλους. Η ημερίδα που οργανώνουμε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το Υπουργείο Εσωτερικών, η Περιφέρεια Αττικής και η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής είναι η συνέχεια μιας δουλειάς που έχει γίνει τους προηγούμενους μήνες.

Θα ξεκινήσω λέγοντας το προφανές, το ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων είναι κορυφαίο θέμα, όχι απλώς περιβάλλοντος, αλλά και θέμα δημόσιας υγείας, θέμα εικόνας της χώρας στο εξωτερικό. Είναι ζήτημα το οποίο ταλαιπωρεί και ταλανίζει την ελληνική κοινωνία, εδώ και δεκαετίες. Αλλά δεν είναι ζήτημα, το οποίο δεν έχει λύσεις. Γιατί λύσεις υπάρχουν, εφαρμόζονται παντού στο εξωτερικό, επιτυχημένα. Κι είναι αδιανόητο η Ελλάδα, το 2011, να είναι τόσο πίσω σε αυτό το μεγάλο ζήτημα. Επιπλέον, η διαχείριση απορριμμάτων είναι και ζήτημα ανάπτυξης. Μια χώρα σε ύφεση, η οποία χρειάζεται επενδύσεις, πρέπει να πηγαίνει με ταχύτητα και με αποτελεσματικότητα στην επίλυση ζητημάτων που, ταυτόχρονα, θα φέρουν επενδύσεις, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας, νέες τεχνολογίες και θα μπορέσουν να δώσουν ζωή σε τοπικές κοινωνίες.

Όποιος παρακολουθεί τις εξελίξεις, βλέπει ότι εδώ και δυο χρόνια, από τη στιγμή που συστάθηκε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, έχει επιχειρηθεί να σχηματοποιηθεί μια συνολική πολιτική για αυτά τα ζητήματα, που, βέβαια, ξεκινάει από τα θέματα ανακύκλωσης, τα θέματα που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση στην πηγή και φτάνει μέχρι εδώ που είμαστε σήμερα, τις μεγάλες λύσεις, αν θέλετε, για την επεξεργασία. Εδώ και κάποιους μήνες, έχουμε επιταχύνει αυτή την προσπάθεια. Και θέλω εδώ να τονίσω και να ευχαριστήσω όχι μόνο το συναρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών και ειδικά τον Πάρι Κουκουλόπουλο, αλλά και την Περιφέρεια Αττικής και την Αποκεντρωμένη Περιφέρεια για το γεγονός ότι, ίσως μετά από πολλά χρόνια, για να μην πω για πρώτη φορά, υπάρχει τόσο στενή εποικοδομητική και ουσιαστική συνεργασία, χωρίς την οποία δεν θα μπορούσαμε να είμαστε εδώ που είμαστε σήμερα.

Όλοι ξέρουμε ότι αυτό το οποίο επιχειρούμε να κάνουμε είναι σύνθετο. Έχει μια πολύ μεγάλη πολυπλοκότητα και είναι και επείγον, γιατί έχουμε ένα σύντομο χρονικό παράθυρο το οποίο κλείνει. Κλείνει γιατί ξέρουμε, ότι σε τρία-τέσσερα χρόνια από τώρα, οι υπάρχοντες χώροι δεν θα επαρκούν πλέον και δεν έχουμε καμία διάθεση όλοι μας σαν πολίτες της περιοχής, πολίτες της χώρας να ζήσουμε σε τριτοκοσμικές καταστάσεις.

Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να προχωρήσουμε συντεταγμένα σε λύσεις δοκιμασμένες και ταυτόχρονα σε λύσεις που θα γίνουν αποδεκτές από τις τοπικές κοινωνίες. Γι’ αυτό και δίνουμε μεγάλη έμφαση στη δημόσια διαβούλευση και γι’ αυτό ξεκινήσαμε την προσπάθεια αυτή.

Μέχρι τώρα, μετά από πολύ συζήτηση, μετά από πολύ δουλειά ξεκινήσαμε δημόσια προκήρυξη στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στις 22 Αυγούστου, για την πρώτη εκδήλωση ενδιαφέροντος για την προκήρυξη διαγωνισμού που αφορά στη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική για ένα 1.350.000 τόνους. Στη συνέχεια, έγινε δημόσια διαβούλευση, η οποία ξεκίνησε στις 15 Σεπτεμβρίου και έληξε πριν από μερικές ημέρες. Το επόμενο βήμα είναι η σημερινή συζήτηση, στην οποία έχουμε καλέσει, τους εμπλεκόμενους Δήμους, φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών, φορείς της αγοράς, για να εκφέρουν την άποψή τους πάνω στο πώς προχωράμε και στα ανοιχτά ζητήματα που υπάρχουν. Και με βάση αυτό θέλουμε, τους επόμενους δύο μήνες, να προκηρύξουμε πλέον αυτά τα έργα, μετά από σχεδόν μια δεκαετία, κατά την οποία υπήρξε συζήτηση, αλλά δεν έχει υπάρξει πρόοδος.

Τώρα, όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν κάποιοι κρίσιμοι παράμετροι σχεδιασμού, η ποιοτική και η ποσοτική σύσταση των αποβλήτων, οι περιβαλλοντικοί στόχοι που συνδέονται με απαιτήσεις της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, ο βαθμός ανάπτυξης της αγοράς για την αξιοποίηση των προϊόντων, κομπόστ, ανακυκλώσιμα, δευτερογενές στερεό καύσιμο. Κι αυτές οι παράμετροι επηρεάζουν σημαντικά και την αποτελεσματικότητα των λύσεων, που θα επιλεγούν τόσο από οικονομικής πλευράς, δηλαδή βιωσιμότητα των μονάδων, απαιτούμενο τέλος χρήσης, όσο και από τεχνική και περιβαλλοντική άποψη, βαθμός αξιοποίησης δευτερογενών προϊόντων, τελική εκτροπή από την ταφή κ.ο.κ..

Θέλω να τονίσω, ότι δεν υπάρχει κανένα απολύτως μητροπολιτικό συγκρότημα στην Ευρώπη ή στον κόσμο, στο οποίο να έχει βρεθεί ολοκληρωμένη και ασφαλής για την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας λύση, χωρίς μονάδες επεξεργασίας και αξιοποίησης των απορριμμάτων και χώρους ταφής των απορριμμάτων.

Δεν υπάρχουν άλλες λύσεις διαφορετικές από αυτές που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο και δεν επιχειρούμε να εφαρμόσουμε τίποτε άλλο από παρόμοια λύση, η οποία να δουλέψει για την Αττική. Όπως σε όλες τις μητροπολιτικές περιοχές ευρωπαϊκών χωρών, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στη Στοκχόλμη, στη Βιέννη, στην Κοπεγχάγη, στο Βερολίνο, η λύση είναι ο συνδυασμός σύγχρονων μονάδων επεξεργασίας των απορριμμάτων μαζί με εκτεταμένα προγράμματα ανακύκλωσης. Και άρα, θεωρούμε ότι όποιος επιχειρεί να αντιδιαστείλει τα δύο ή να χρησιμοποιήσει μια λογική ότι αυτές οι σύγχρονες μονάδες επεξεργασίας δεν χρειάζονται, αν υπήρχε μια εναλλακτική πολιτική, απλώς δεν παρακολουθεί αυτό που συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο συνδυασμός είναι το μόνο το οποίο μπορεί να λύσει το ζήτημα.

Εδώ, λοιπόν, θεωρούμε ότι από τη δουλειά που έχει ήδη γίνει, από τις αναλύσεις που μας έχουν παρουσιαστεί, ο συνδυασμός αυτών των δοκιμασμένων τεχνολογιών, μπορεί να φέρει λύση και στην Ελλάδα. Και γι’ αυτό ξεκινήσαμε όλη αυτή τη διαδικασία, κι είμαστε απολύτως ανοιχτοί σε όλες τις τεχνολογίες που μπορούν να δοκιμαστούν και έχουν δουλέψει με επιτυχία σε άλλες παρόμοιες ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα.

Έχουμε μεγάλη καθυστέρηση. Αυτή την καθυστέρηση μπορεί να την μετατρέψουμε σε πλεονέκτημα, αξιοποιώντας την πιο σύγχρονη διεθνή εμπειρία. Προτείνουμε τη χρήση του χρηματοοικονομικού σχήματος των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, ενός δοκιμασμένου σχήματος, το οποίο έχουμε συζητήσει με το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, που έχει και την ευθύνη των ΣΔΙΤ. Πρόκειται για ένα σχήμα, που πρέπει να προσαρμοστεί στα χρηματοοικονομικά δεδομένα και τις δυσκολίες της στιγμής, που ξέρουμε ότι μπορούν να βρουν χρηματοδότηση.

Είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι στο ζήτημα αυτό κι από την πλευρά της η πολιτεία θα κάνει ό,τι μπορεί για να γίνουν τα σχήματα αυτά βιώσιμα, να προσελκύσουν επενδυτές, οι οποίοι θα ολοκληρώσουν τα έργα στο χρονικό διάστημα που απαιτείται. Αλλά ταυτόχρονα, αναλαμβάνοντας σε μια τέτοια επένδυση ο καθένας και το επιχειρηματικό ρίσκο και όλες τις παραμέτρους που πρέπει να κάνει ένας ιδιώτης επενδυτής.

Έχουμε διανύσει δρόμο, αλλά μένει ακόμη πολύς δρόμος να διανύσουμε και η ταχύτητα μετάβασης θα εξαρτηθεί όχι μόνο από το πόσο η κεντρική διοίκηση και οι αυτοδιοικητικές αρχές θα κάνουν τη δουλειά τους. Έχουμε να λύσουμε μία σειρά από διαδικαστικά προβλήματα, τα οποία έχουμε δρομολογήσει και στα οποία πιστεύουμε ότι υπάρχουν λύσεις. Η ταχύτητά μας θα εξαρτηθεί, κυρίως, από το πόσο θα πείσουμε και τις τοπικές κοινωνίες να συνταχθούν μαζί μας σε μία προσπάθεια που στο τέλος της θα βρει όλους κερδισμένους. Τους μόνους που δεν θα βρει κερδισμένους είναι αυτούς οι οποίοι είναι βολεμένοι με τη σημερινή κατάσταση. Όλοι οι άλλοι, οι πολίτες, η δημόσια υγεία, η ποιότητα του περιβάλλοντος, θα έχουν κέρδος. Εδώ, λοιπόν, χρειαζόμαστε μία εξαιρετικά στενή συνεργασία - έργων και εγώ είχα χθες συνάντηση και με τους Δημάρχους των περιοχών - για να προχωρήσουμε γρήγορα στην υλοποίηση αυτών των.

Θέλω ότι, σήμερα, έχουμε μια συνάντηση εργασίας, κατά την οποία θέλουμε να ακούσουμε από όλους εσάς παρατηρήσεις, σχόλια σε συνέχεια της δημόσιας διαβούλευσης, να ακουστούν αυτά και δημοσίως, για να προχωρήσουμε γρήγορα στα τεύχη προκήρυξης και να υλοποιήσουμε ένα έργο που πιστεύουμε ότι θα αλλάξει την Αττική. Είναι από τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα που έχει η χώρα μπροστά της τα επόμενα χρόνια.

ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΡΙ ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Καλημέρα σας. Στη συνέχεια αυτών που είπε ο Υπουργός ΠΕΚΑ, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, θέλω από την πλευρά μου να τονίσω, έχοντας μια πολύχρονη ενασχόληση και γνώση γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων, πιστεύω βαθιά ότι η κατάσταση στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων στην πατρίδα μας είναι αποκαλυπτική για τις αιτίες που προκαλούν την κρίση που αντιμετωπίζουμε, αλλά και το τι πρέπει να κάνουμε.

Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν - δεν είμαι μόνος μου, είμαστε πάρα πολλοί-, ότι στη χώρα πρέπει να γίνει μια συνολική και καθολική προσπάθεια βελτίωσης της ικανότητάς μας, που να μην αφήσει τίποτε ανέγγιχτο.

Διαφορετικά θα δυσκολευτούμε πάρα πολύ να ξεπεράσουμε την κρίση την οποία αντιμετωπίζουμε. Και αυτό που λέω είναι πάρα πολύ δύσκολο δεν είναι καθόλου εύκολο, γιατί στην Ελλάδα η βασικότερη συνήθειά μας, αυτό που έχει εγγραφεί στο εθνικό μας DNA, είναι η «μετάθεση ευθυνών». Σπανίως αναγνωρίζουμε ο καθένας τις ευθύνες μας και πολύ εύκολα αναγνωρίζουμε ευθύνες σε άλλους ή τις ρίχνουμε σε άλλους.

Να δούμε ψυχρά τι συμβαίνει στη διαχείριση απορριμμάτων στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Συναρμοδιότητες από Υπουργεία, από κεντρικούς και αποκεντρωμένους φορείς, σχεδιασμοί που σηκώνουν πολύ νερό, να το πω απλά, μια κατάσταση σε όλη την Ελλάδα η οποία δεν αντέχει σε κριτική, αλλά θα πρέπει να μας προβληματίζει.

Ενδεικτικά να πω ότι οι περιφερειακοί σχεδιασμοί στη Στερεά Ελλάδα μιλάνε για 11 εργοστάσια, στο Νομό Ηλείας για 2. Την ίδια ώρα καμία επένδυση δεν γίνεται και την ίδια ακριβώς στιγμή για να χωροθετήσει κανείς ένα σταθμό μεταφόρτωσης πρέπει να κάνει ατελείωτα παζάρια με τοπικές κοινωνίες και Δημοτικά Συμβούλια για ανταποδοτικά τέλη κ.τ.λ.

Έτσι λοιπόν είμαστε μετέωροι. Στη χώρα επικρατεί μια κατάσταση που αποπνέει μια τριτοκοσμική οσμή, ενώ δεν γίνονται επενδύσεις. Όλη αυτή η αντίσταση είναι στο όνομα του περιβάλλοντος και βέβαια τα πρόστιμα πέφτουν βροχή και αυτή τη στιγμή η χώρα είναι αντιμέτωπη με τη δεύτερη παραπομπή της στο Κολέγιο των Επιτρόπων με πολύ σοβαρή απειλή.

Είναι καθαρό ότι πρέπει να αλλάξουν όλα. Η κεντρική Διοίκηση έχει βαριές ευθύνες, η Αυτοδιοίκηση εξίσου βαριές, οι τοπικές κοινωνίες δεν είναι καθόλου αθώες του αίματος, αλλά και η περιβόητη αγορά της οποίας ένα μεγάλο μέρος εκπροσωπείται εδώ, δεν έχει την καλύτερη συμπεριφορά.

Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις σε όλη την Ελλάδα θα βρεις πανσπερμία τεχνολογιών που με μεγάλη ευκολία Δήμαρχοι με χαμηλή ενημέρωση υιοθετούν, θα βρεις, επίσης, κάποιους ανθρώπους της αγοράς που έχουν οδηγήσει τα πράγματα μέσω μελετητικών επιλογών, σε εντελώς αδιέξοδες επιλογές.

Η διαχείριση απορριμμάτων παντού έχει συγκεκριμένες αρχές και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει παντού να διεκδικούμε μια νεοελληνική ιδιαιτερότητα, ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχει. Ιδιαιτερότητα είναι τα νησιά μας, είναι ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας. Να δεχθώ πως στη διαχείριση απορριμμάτων μπορεί να είναι η σύνθεση τους, με βάση το διατροφικό μας πρότυπο, αλλά σε ό,τι αφορά τη διαχείριση τους υπάρχουν θεμελιώδη κριτήρια on - off, άσπρο - μαύρο.

Είναι η προστασία του περιβάλλοντος, είναι η ενσωμάτωση σύγχρονων τεχνολογιών και είναι το κριτήριο του κόστους. Όλα αυτά βεβαίως, πρέπει να πούμε, ότι στο τέλος αφορούν τον πολίτη. Γιατί ο πολίτης μέσω των τελών καθαριότητας των ανταποδοτικών τελών, έρχεται και πληρώνει ένα συγκεκριμένο τέλος και όλα αυτά βέβαια κοστίζουν στη νέα εποχή πια που δεν μπορεί κανείς να κάνει εκπτώσεις όταν αφορούν τέτοια θέματα. Όλοι εμείς εδώ μιλάμε στο όνομα αυτών που εκπροσωπούμε, αλλά τελικά οι πολίτες είναι αυτοί που πληρώνουν το λογαριασμό. Αυτό να μην το ξεχνάει κανένας μας. Είναι κάτι, θεμελιώδες.

Θέλω να πω ότι αυτή τη στιγμή θέλω να είναι σε γνώση σας ότι από την πλευρά της Κυβέρνησης σε συνέχεια αυτών που είπε ο Υπουργός Περιβάλλοντος ο κ. Παπακωνσταντίνου, έχουμε κάνει δυο πολύ μεγάλα βήματα.

Το πρώτο βήμα είναι ότι δεν υπάρχει πολυφωνία, άρα κακοφωνία. Η Κυβέρνηση δουλεύει σαν να υπάρχει ένας αρμόδιος και όχι συναρμοδιότητα. Όσο κι αν ψάξετε το τελευταίο τετράμηνο - πεντάμηνο δεν θα βρείτε πουθενά χασμωδίες και ζητήματα - ερωτήματα που προκύπτουν από συναρμοδιότητα. Υπάρχει μια άποψη κυβερνητική, και δεν υπάρχουν δέκα. Και μάλιστα έχει υπάρξει μια εξαιρετικά καλή συνεργασία και με αποκεντρωμένους φορείς, έτσι ώστε τα συντεταγμένα θεσμοθετημένα όργανα της πολιτείας, να έχουν μία φωνή και μία άποψη, μια ενιαία προσέγγιση και όχι να άγονται και να φέρονται.

Το δεύτερο που έχουμε κάνει και θέλω να σας είναι γνωστό γιατί εκπροσωπείτε υποψήφιους επενδυτές, είναι ότι έχουν παρθεί κάποιες αποφάσεις. Είναι αποφάσεις της πολιτείας και όχι στενά βέβαια της Κυβέρνησης.

Όλα τα έργα διαχείρισης απορριμμάτων στην Ελλάδα θα γίνουν με τη μέθοδο ΣΔΙΤ. Ο λόγος; Δεν υπάρχουν λεφτά για να γίνουν με τη μέθοδο της καθολικής χρηματοδότησης, είναι πάρα πολύ απλό. Και τα έργα πρέπει να γίνουν σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο βέβαια στην Αττική, που έχει και το σοβαρότερο πρόβλημα.

Σε όλα τα έργα θα υπάρχουν τα κριτήρια που σας είπα, κατά συνέπεια το επόμενο διάστημα μέλλεται να υπάρξει μια σχετική συγκέντρωση με επικαιροποίηση των περιφερειακών σχεδιασμών σε όλη την Ελλάδα. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να μιλάμε για 11 εργοστάσια όπως αντιλαμβάνεστε στη Στερεά Ελλάδα, διότι μπορεί να κατασκευάσουμε τα εργοστάσια αν έχουμε λεφτά -που δεν έχουμε τόσα λεφτά- αλλά μετά δεν μπορεί να τα λειτουργήσει κανείς, γιατί τα κόστη είναι τρομακτικά. Είναι πολύ απλό.

Άρα η μέθοδος είναι ΣΔΙΤ. Και έχει μια συνέπεια ακόμη που την ξέρετε καλύτερα από εμάς ότι ο ανάδοχος του ΣΔΙΤ (αυτός που επιλέγεται δηλαδή) επανυποβάλλει περιβαλλοντικούς όρους, που σημαίνει ότι αυτό που λέμε ανοιχτό σε όλες τις τεχνολογίες με συγκεκριμένα όμως κριτήρια, που καθιστούν μια πρόταση τεχνολογικά και περιβαλλοντικά αποδεκτή, μπορεί να επανυποβάλλει και έγκριση περιβαλλοντικών όρων, ακριβώς από την ώρα που έχει μειοδοτήσει ή έχει πλειοδοτήσει -όπως το πάρει κανείς- η πρότασή του για την επένδυση.

Πληροφοριακά λέω κι εδώ σταματώ, ότι από την πλευρά του το Υπουργείο των Εσωτερικών που έχει την αρμοδιότητα εποπτείας των φορέων ολοκληρωμένης διαχείρισης των ΦοΔΣΑ όπως τους λέμε, ξεκινώντας από το ΦοΣΔΑ της Αττικής, θέλω να ξέρετε ότι σε πολύ λίγες εβδομάδες θα λειτουργούν σε όλη την Ελλάδα. Αλλάζουμε το σχετικό άρθρο του "Καλλικράτη", δεν θα έχουν καμία σχέση με το δημόσιο, θα είναι φορείς ιδιωτικού Δικαίου και όχι Σύνδεσμοι που ανήκουν στο στενό δημόσιο τομέα, για λόγους που νομίζω είναι προφανείς. Δηλαδή δεν είναι δυνατό στις μέρες μας να μιλάμε τώρα για δημόσιες Υπηρεσίες που θα κάνουν τέτοιου τύπου έργα, θα είναι Ιδιωτικού Δικαίου Νομικά Πρόσωπα, για να έχουν την απαραίτητη ευελιξία και τη δυνατότητα να κινηθούν σε όλο αυτό το περιβάλλον, διότι οι επενδύσεις πρέπει να γίνουν για τη χώρα. Θα γίνουν βέβαια και άλλες τομές, που δεν αφορούν την παρούσα συζήτηση στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων.

Σε κάθε περίπτωση όπως σας είπα βιώνοντας επί πολλά χρόνια και από άλλες θέσεις τον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων, πιστεύω ότι σε λίγους μήνες κυριολεκτικά -και το πιστεύω και μπορώ να το αποδείξω- θα έχουμε μια εντελώς διαφορετική κατάσταση στην πατρίδα μας σε ό,τι αφορά τον κρίσιμο τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων, μόνο που πρέπει να συμβάλλουμε όλοι. Πρέπει να συμβάλλει και η αγορά, πρέπει να συμβάλλει και η Αυτοδιοίκηση, πρέπει να συμβάλλει και η κεντρική Κυβέρνηση, πρέπει όλοι να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.

Μπορούμε πολύ γρήγορα να έχουμε στη χώρα, μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων. Δεν είναι απλό, αλλά δεν είναι και το δυσκολότερο πράγμα του κόσμου.

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Πολυτεχνείο 2011-Κάθε Κοινωνία κάνει την Επανάσταση που της αξίζει...- Άρθρο του Σάββα Ι. Σάββα

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος οι γιορτές γύρω από το Πολυτεχνείο θα επαναληφθούν για να δώσουν αφορμή στην τηλεόραση και τα ραδιόφωνα να πουν πως:

"Οι εορτασμοί του Πολυτεχνείου, που ήταν μια αυθόρμητη εκδήλωση δίψας για ελευθερία, σήμερα δεν είναι τίποτα άλλο παρά μία "άδεια χωρίς νόημα και προοπτική, μάζωξη ανθρώπων που περιμένουν να χτυπηθούν με τους "γνωστούς αγνώστους" κουκουλοφόρους..."

Είναι αυτή η πραγματικότητα όμως, για τους περισσότερους από εμάς;

Έχουμε την ίδια αντίληψη με εκείνους τους αριβίστες της κοινωνικής ισότητας, που αρπάζουν κάθε ευκαιρία για να φορέσουν την μάσκα του συντετριμμένου αγωνιστή θρηνώντας και κλαψουρίζοντας γύρω από το κουφάρι του Πολυτεχνείου;

Έχουν την δύναμη εκείνοι, την κραυγή αγώνα και ελπίδας, "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" να την αρπάξουν μέσα από την ψυχή μας;

Τα παιδιά εκείνα πάλεψαν για ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Οι αυτοπροσδιορισμένοι σαν "γενιά του Πολυτεχνείου", με την δική μας ανοχή, μπόρεσαν και μετέτρεψαν το Άγιο εκείνο, και πάντοτε επίκαιρο σύνθημα, ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, σε ΜΙΖΑ-ΑΡΠΑΧΤΗ-ΛΑΜΟΓΙΑ...

Απο τον Ιούλιο 1974 και για 36+1 χρόνια ένας συρφετός από αδίστακτους αριβίστες ίδρυσαν την "Ηρωες Πολυτεχνείου ΑΕ" φορώντας την μάσκα του "αριστερού", του "σοσιαλιστή", του "προοδευτικού διανοούμενου", ακόμη και του "πρωτοπόρου καλλιτέχνη", ακόμη και του "τίμιου δεξιού", και έχουν πέσει σαν πεινασμένες ακρίδες πάνω στην χώρα καταβροχθίζοντας τον πλούτο της και τις ελπίδες μας.

36+1 χρόνια μετά, τα παιδιά εκείνα, που με ενθουσιασμό, αυθορμητισμό, αυταπάρνηση, πίστη και ανιδιοτέλεια διεκδικούσαν ένα καλύτερο αύριο είδαν τον αγώνα τους να πέφτει στα νύχια αυτοεξόριστων περιπατητών του Quartier Latin που επέστρεψαν σαν σωτήρες όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία και διαφόρων άλλων που από πρωταγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα μετεξελίχθηκαν σε πολιτικούς κομισάριους, κυνικούς διαχειριστές της εξουσίας, υπηρέτες των συμφερόντων των αφεντικών τους, έτοιμους να υποθηκεύσουν την χώρα και το μέλλον της, τυφλοί εντολοδόχοι και εκτελεστές των κελευσμάτων της Νέας Τάξης.

Το ΨΩΜΙ για το οποίο πάλεψαν εκείνα τα παιδιά, γίνεται όλο και πιο μαύρο και μπορεί σε λίγο να μην υπάρχει.
Οι θιασώτες της κοινωνικής ισότητας το έκαναν παντεσπάνι για τους εαυτούς τους.

Η λεγόμενη “γενιά του Πολυτεχνείου” μεταλλάχθηκε όπως η προβατίνα Ντόλι, στην παρέα της Μυκόνου που προχώρησε χωρίς ενδοιασμούς στην λεηλασία του δημοσίου χρήματος και των φυσικών θησαυρών της χώρας ΠΑΝΤΑ "στο όνομα του λαού."

Η ΠΑΙΔΕΙΑ μας προδόθηκε.
Τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια, αντί για κέντρα μάθησης και γνώσης έχουν πέσει στα χέρια μικρονοϊκών μειοψηφιών που τα έχουν μετατρέψει σε κέντρα βαρβαρότητας και εκχυδαϊσμού, προπηλακίζοντας οποιονδήποτε υψώσει φωνή διαμαρτυρίας, έχοντας τις πλάτες γερά καλυμμένες από πολιτικές ηγεσίες.

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έχει πάει περίπατο.
Από κοινό αγαθό, έχει γίνει κοινή του πεζοδρομίου και του Internet, που μπορεί να την αγοράσει ο κάθε αγύρτης του σύγχρονου παρακράτους...

Το ΕΑΤ/ΕΣΑ δεν υπάρχει πια.
Άλλαξε όνομα. Έγινε αντιεξουCIAστές και βρίσκεται εδώ για να ρίχνει "συγκεκριμένα ποσά βίας" σε όσους αρνούνται την υποταγή.

Τα ΜΜΕ με καταπληκτική ομοιομορφία, ομοιομορφία που θα ζήλευε και η χούντα, βυσσοδομούν, χλευάζουν ασύστολα όποιον τολμήσει να μιλήσει για πατρίδα, Θράκη, Ιμια, Κύπρο, Θρησκεία, Έθνος, καλλιεργώντας την πλέον βάναυση μισαλλοδοξία και μίσος εναντίον κάθε πατριωτικής θέσης.

Το ''εορταστικό πανηγύρι στις 17 του Νοέμβρη'' θα τελειώσει με την πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία και φυσικά με τα απαραίτητα επεισόδια προς "γνώσιν και συμμόρφωσιν", με κύριο στόχο ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ, ποντάροντας στον φόβο μας που προέρχεται από τις υποχρεώσεις μας, αλλά κυρίως για να μπορέσουν τα ντόπια "τσιράκια να ποζάρουν ως τιμητές" και να αποκτήσουν το άλλοθι που τους χρειάζεται, ώστε την επόμενη μέρα να συνεχίσουν την προσπάθεια αποδόμησης, (Σωτηρία το λένε αυτοί), του Έθνους.

Η Πορεία του Πολυτεχνείου έτσι όπως την κατάντησε "Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ" δείχνει όλη την προσπάθεια εμπαιγμού των Ελλήνων. Με το ένα χέρι θα σηκώνουν την σφιγμένη γροθιά του αντι-αμερικανισμού και με το άλλο θα αρπάζουν τα δολάρια για να ξαναγράψουν την ιστορία μας. ¨

Θα ξεπουλήσουν και μερικά στρέμματα ελληνικής γης για να κοιμόμαστε ήσυχοι.

Έχουν ήδη πλήξει, αλλά θέλουν να πλήξουν πιο βαθιά, τις πολιτισμικές μας ρίζες. Δηλαδή τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά μας αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουν κάθε δυνατότητα να αναπτυχθούμε, να διακριθούμε, ώστε να συνετιστούμε και να μην παρενοχλούμε τα μεγάλα στρατηγικά συμφέροντα της Νέας Τάξης στην νευραλγική περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.

Θέλουν να εμπαίζουν την θρησκεία μας, τα ήθη και έθιμά μας, ώστε να μας κάνουν από λαό υποκείμενο της ιστορίας σε αντικείμενο καταναλωτικής υστερίας.

Άς τους διαψεύσουμε...

Όλοι εμείς που έχουμε στην καρδιά μας την ελπίδα ζωντανή και την αίσθηση του χρέους προς εκείνους τους άγνωστους ίσως μεταξύ τους, που συστρατεύτηκαν την ημέρα εκείνη, και δεν μάθαμε ποτέ το ονόματα όλων τους...'Ισως και γιατί οι ίδιοι το επεδίωξαν. Γιατί ότι έκαναν, το έκαναν από την ψυχή τους. Δεν το έκαναν για την επωνυμία....

Μεθαύριο ας πάμε στην Άγια Πορεία και ας φωνάξουμε δυνατά τα ίδια επίκαιρα συνθήματα του τότε "ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ...

Η Ελλάδα δεν είναι μοίρα, η Ελλάδα είναι επιλογή μας είπε ο κ. Παπανδρέου το βράδυ της 09/11...Ίσως για τον κ. Παπανδρέου ναναι έτσι...Η Ελλάδα, όμως, για εμάς όλους ΔΕΝ είναι επιλογή...

Η ΕΛΛΑΔΑ είναι προνόμιο...

Το παρελθόν μας είναι η κινητήρια δύναμη που μας οδηγεί στο μέλλον.
Αυτό το παρελθόν  τους πήγε ως εκεί και το έκαναν με την ψυχή τους και ίσως και με φόβο... Αλλά έμειναν εκεί και πάλεψαν γιατί εκεί τους έταξε η ψυχή τους.

Γιατί γεννηθήκαμε Έλληνες και αγωνιζόμαστε με αυταπάρνηση και πάθος.

Έχουμε το προνόμια να κουβαλάμε μέσα μας την απέραντη, ασυμβίβαστη, άσβεστη λατρεία για αυτήν εδώ την ξέρα...
«Εσμέν γαρ Έλληνες το γένος ως τε η φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί»...

Γεννηθήκαμε με το προνόμιο που μας παρέδωσαν τα τελευταία λόγια του Έλληνα αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
"Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ΄ εμόν εστίν ουτ΄ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών"

Μας φοβούνται...
Και ξέρουν...
Και καταλαβαίνουν...
Όσο κοιμόμαστε είναι ήσυχοι...
Άς το καταλάβουμε κι εμείς...

ΚΑΙ ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ...
Το χρωστάμε...

ΣΑΒΒΑΣ Ι. ΣΑΒΒΑΣ
Επικεφαλής "ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ"

Το πολυτεχνείο σε αριθμούς:

ΣΥΛΛΗΨΕΙΣ:
866 συλλήψεις (716 άντρες & 150 γυναίκες), ειδικότερα:
456 εργάτες - οικοδόμοι
49 φοιτητές του Πολυτεχνείου
268 φοιτητές άλλων σχολών
74 μαθητές/τριες γυμνασίων

ΘΥΜΑΤΑ:
1. Από τα σώματα ασφαλείας (αστυνομία - χωροφυλακή)
13 φόνοι
83 απόπειρες ανθρωποκτονίας
(81 άντρες & 15 γυναίκες)
750 τραυματισμοί πολιτών

2. Από τον στρατό
11 φόνοι
45 απόπειρες ανθρωποκτονίας
(45 άντερς & 11 γυναίκες)
350 τραυματισμοί πολιτών

Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΩΣΤΟΙ ΝΕΚΡΟΙ:
Η λίστα που διαβάζεται κάθε χρόνο στην επέτειο του πολιτεχνείου περιλαμβάνει 88 ονόματα μέσα στην οποιά περιλαμβάνονται τα θύματα της χούντας από την 21/5/1967 έως και την 23/7/1974.
Οι επίσημοι νεκροί της βραδυάς του πολυτεχνείου με ονοματεπώνυμο ανέρχονται στους 23.

OI 23 ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ:

16 Νοεμβρίου 1973...

1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30)
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30)
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00)
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30)
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30)
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00)
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα - κατέληξε 19/11/73)
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)

17 Νοεμβρίου 1973...

9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73)
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο '74)
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15)
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30)
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00)
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30)
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00)
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00)
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00)

18 Νοεμβρίου 1973...

19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00)
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974)
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00)
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30)
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73)

Να σημειωθεί εδώ ότι ο τρόπος δολοφονίας των παραπάνω πολιτών, είναι ίδιος και απαράλλακτος στις περισσότερες των περιπτώσεων.

1. Πυρά αντρών της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως
2. Έντονη ρίψη δακρυγόνων αερίων
3. Πυρά, ξυλοκόπημα μέχρι θανάτου (συνήθως με συμπαγείς μεταλλικές ράβδους) από άντρες της Αστυνομίας
4. Πυρά στρατιωτικής περιπόλου + Πεζοναυτών κ.α.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνολικές προβολές σελίδας