ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

7 Σεπτεμβρίου - Μια θλιβερή αξέχαστη επέτειος. «Σ’ αυτούς που χάθηκαν, υπέφεραν και πόνεσαν από τον φονικό σεισμό»

7 Σεπτεμβρίου 1999 - 7 Σεπτεμβρίου 2011. Μια θλιβερή επέτειος που δεν θα ξεχάσει ποτέ όποιος έζησε αυτόν τον σεισμό στην Πόλη των Άνω Λιοσίων, των Αχαρνών, των Θρακομακεδόνων και όπου αλλού χτύπησε η μανία της φύσης.

Ήταν 7 Σεπτεμβρίου του 1999, λίγο πριν τις 3 το μεσημέρι... Το Λεκανοπέδιο της Αττικής και ειδικά η Δ. Αττική, αναστατώνεται από σεισμική δόνηση 5,9 Ρίχτερ.


Τρία λεπτά ήταν αρκετά...


Μετά την αρχική αναστάτωση, έρχεται η θλιβερή είδηση: 143 νεκροί, πάνω από 700 τραυματίες και χιλιάδες οικογένειες στο δρόμο, με το βιος τους ισοπεδωμένο. Το επίκεντρο του σεισμού εντοπίζεται στις νοτιοδυτικές παρυφές της Πάρνηθας. Άνω Λιόσια, Μενίδι, Θρακομακεδόνες θυμίζουν έρημες πόλεις, ενώ ζημιές προκαλούνται σε Κηφισιά, Νέα Ερυθραία, Πετρούπολη, Νέα Φιλαδέλφεια, Ζεφύρι, Μεταμόρφωση και Καματερό.
Το ρεύμα κόβεται, τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας καταρρέουν, κτίρια πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα. 

Πανικός...

Η πόλη των Ανω Λιοσίων με περίπου 30.000 κατοίκους έχει στην ουσία καταστραφεί, καθώς ο σεισμός δεν άφησε σχεδόν τίποτα όρθιο. Σπίτια, μικρές βιοτεχνίες, καταστήματα και δημόσια κτίρια έχουν γκρεμιστεί ή έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές.

Η Αγωνία χαράζει τα πρόσωπα... Άραγε ο γνωστός τους που έμενε εκεί σώθηκε ή όχι; Οι προσωπικές ιστορίες συγκινούν: πατέρας θυσιάστηκε για να σώσει τα τρία του παιδιά, ένας πιτσιρικάς έβγαλε έξω την γιαγιά και τον παππού...

«Σ’ αυτούς που χάθηκαν, υπέφεραν και πόνεσαν από τον φονικό σεισμό» γράφει η πλάκα που στήθηκε έξω από το Δημαρχείο της πόλης μας. Λέξεις, που δεν χάραξε κάποιος γλύπτης, αλλά οι μνήμες μιας πόλης ολόκληρης.

Αρκεί η καταγραφή που έγινε στο 6ο Φοιτητικό Συνέδριο «Επισκευές Κατασκευών 2000», τον Φεβρουάριο του 2000 για ναδείξει το χάος, την απόγνωση και την τραγωδία που έζησαν οι κάτοικοι της πόλης μας;;;

ΔΗΜΟΣ      ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΕΑ      ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΙΜΑ      ΚΑΤΟΙΚΗΣΙΜΑ      ΣΥΝΟΛΟ

Αγ. Αναργύρων      24                               235                         704                     963

Αθηναίων                 9                               111                          391                    511

Αιγάλεω                    2                                 65                          109                    176

Αμαρουσίου          20                                 84                          255                   359

Άνω Λιοσίων   1396                            2143                        2412                 5951

Αχαρνών              562                             1911                       2021                  4494



Αρκεί η μαρτυρία του Χρήστου Αθανασόπουλου, πυρονόμου της ΕΜΑΚ για να δείξει το χάος, την απόγνωση και την τραγωδία που έζησαν οι κάτοικοι της πόλης μας που έχασαν για πάντα ή είδαν τραυματισμένο τον δικό τους άνθρωπο;;;

«Μας έστειλαν στα Ανω Λιόσια στα ερείπια διώροφου σπιτιού όπου τελικά είχε χαθεί ένα δεκαπεντάχρονο παιδί. Οταν συνειδητοποίησα το μέγεθος της καταστροφής με τους νεκρούς, τα συντρίμμια και τους εγκλωβισμένους, αντιληφθήκαμε το μέγεθος τη τραγωδίας. Ηταν κάτι το συγκλονιστικό. Μετά από τέτοιες ανθρώπινες συμφορές βλέπεις διαφορετικά τη ζωή».

Αρκεί το μνημόσυνο που τελείται κάθε χρόνο αυτήν την ημέρα και την ίδια ώρα που χτύπησε ο σεισμός να ΄΄λειάνει΄΄ τον πόνο στην ψυχή των ανθρώπων που ακόμη ζούν τις επιπτώσεις από την μεγάλη καταστροφή;

Ίσως όχι, δείχνει όμως πως τούτη η Πόλη δεν ξεχνά τους ανθρώπους της που χάθηκαν άδικα.

Ο ΣΑΒΒΑΣ Ι. ΣΑΒΒΑΣ, επικεφαλής της ''ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ'' έκανε για την σημερινή θλιβερή επέτειο την παρακάτω δήλωση:

''Βαθειά συγκλονισμένο με βρίσκει κάθε χρόνο, αυτή η ημέρα. Νομίζω πως ξαναζώ την κάθε στιγμή ξανά και ξανά.... 
Βλέπω τον πόνο και την απόγνωση όσων έχουν εγκλωβισμένους στα ερείπια που μέχρι πρίν από λίγο ήταν το σπίτι τους. 

Δεν θέλω ποτέ ξανά να συμβεί κάτι τέτοιο, όχι μόνο στην πόλη μας αλλά και οπουδήποτε στον κόσμο.

Φυσικές καταστροφές συμβαίνουν πάντοτε και πάντοτε θα συμβαίνουν. Το θέμα είναι πως εμείς είμαστε προετοιμασμένοι να τις αντιμετωπίσουμε.

Η πόλη μας τότε, ήταν παντελώς ανοχύρωτη και αυτό το πλήρωσε με πολύ μεγάλο υλικό κόστος, αλλά και σε ανθρώπινες ζωές. Στους συγγενείς και φίλους των ανθρώπων που έφυγαν άδικα τότε, εκφράζω την αμέριστη συμπαράστασή μου. Αλλά το ψυχολογικό κόστος όλων όσων έζησαν τα τραγικά γεγονότα είναι ανυπέρβλητο. Πάντα να θυμόμαστε...''
__________________________________________________________________________________

Σ.Σ. Ο ΣΑΒΒΑΣ Ι. ΣΑΒΒΑΣ την ημέρα του σεισμού και κατά την διάρκεια απεγκλωβισμού ενός μικρού αγοριού, εγκλωβίστηκε ο ίδιος και τραυματίστηκε πολύ σοβαρά.
Βραβεύτηκε με εύφημο μνεία από τον Πρόεδρό της Ακαδημίας Αθηνών κ. Γεώργιο Μητσόπουλο κι από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλο για την αυτοθυσία του στο σεισμό της 7-9-1999

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Συνολικές προβολές σελίδας